رمان «پیجو» نوشته خولیو کوتاثار با ترجمه سحر یوسفی توسط نشر نو منتشر و راهی بازار نشر شد.
سایت بدون- رمان «پیجو» نوشته خولیو کوتاثار بهتازگی با ترجمه سحر یوسفی توسط نشر نو منتشر و راهی بازار نشر شده است.
خولیو کورتاسار یا کورتاثار نویسنده شهر ادبیات اسپانیایی، متولد ۱۹۱۴ در بلژیک و درگذشته به سال ۱۹۸۴ در پاریس است. او را بهخاطر داستانهای کوتاه و رمانهایش میشناسند. رمان «پیجو» یکی از دستاوردهای بزرگ کارنامه ادبی ایننویسنده و از جمله آثار کلاسیک ادبیات قرن بیستم جهان است که داستانش درباره آخرین روزهای زندگی جانی کارتر نوازنده نابغه ساکسیفون در موقعیت دوگانه شهرت و ویرانی است.
اینرمان کوتاه با تصویرگری خوسه مونیوث، تصویرگر آرژانتینی همراه و منتشر شده است. اولین چاپ اینرمان در سال ۱۹۵۹ عرضه شد که استقبال زیادی را به همراه داشت. ترجمه فارسی ارائهشده از اینرمان از روی نسخهای که سال ۲۰۰۹ در مادرید چاپ شده، انجام شده است.
کورتاثار پیش از شروع متن رمان، آن را به چارلی پارکر نوازنده آلتوساکسیفون تقدیم کرده که هوادارانش او را پرنده میخواندند.
در قسمتی از رمان «پیجو» میخوانیم:
گفتنش آسان است، وقتی هنوز موسیقی جانی هستم. وقتی سرد میشود… چرا نخواهم توانست کاری کنم مثل او؟ چرا نخواهم توانست سرم را بکوبم به دیوار؟ کلمات را درست پیش از واقعیتی قرار میدهم که تظاهر به بیان من میکنند، پشت ملاحظات و تردیدهایی که چیزی نیستند جز دیالکتیکی احمقانه پناه میگیرم. به گمانم درک میکنم که چرا نمازگزار از سر غریزه طالب به زانو افتادن است. تغییر وضعیت نشانه تغییری در صداست، در چیزی که صدا میخواهد بیان کند، در خود امر بیان شده. وقتی با چشمهایی نیمهباز این تغییر را حس میکنم، چیزهایی که تا لحظهای پیش به نظرم اداری میرسیدند لبریز میشوند از مفهومی عمیق، در کمال شگفتی ساده میشوند و هماندم عمق مییابند. نه مارسل و نه آرت دیروز متوجه نشدهاند که جانی دیوانه نبود وقتی تو اتاق ضبط کفشهاش را درآورد. جانی در این لحظه به لمسکردن زمین با پوستش نیاز داشت، لمسکردن زمینی که موسیقیاش آریگویانه بود نه بستیزانه. چراکه این را در جانی هم حس میکنم، و این که از هیچچیز فرار نمیکند، مواد مصرف نمیکند که مثل همه معتادها فرار کند، ساکسیفون نمیزند که پشت موسیقی سنگر بگیرد، هفتهها تو تیمارستانها محبوس نمیگذارند تا از فشارهایی که نمیتواند تحملشان کند مصون بماند. حتی سبکش، موثقترین چیزی که دارد، این سبکی که بهترین عنوان براش بیکموکاست معناباختگی است، ثابت میکند که هنر جانی نه جایگزین چیزی میشود نه چیزی را به کمال میرساند.
اینکتاب با ۹۶ صفحه، شمارگان هزار و ۱۰۰ نسخه و قیمت ۲۰ هزار تومان منتشر شده است. کد خبر
شاهکار بود، هم داستان هم ترجمه.