محمد قراگزلو
واقعیتش را بخواهید پرسپولیس آنقدر خوب نبود که برنده قاطع این دربی باشد
اما وقتی یک جوان محصول خود باشگاه میآید و گل میزند و میشود مرد
تعیینکننده این بازی تاریخی، آدم کیف میکند و نمیشود از او ننوشت.
راستش آن موقع که پرسپولیس در به در دنبال مهاجم خارجی بود تا کنار علیپور
بگذارد گزارشی نوشتم درباره مهاجمان جوان این فصل پرسپولیس با تیتر«معدن
طلا در هجده قدم سرخ». در مقطع پیش فصل بودیم که پرسپولیس ۵ تا مهاجم جوان
خوب داشت. دو نفرشان از قبل بودند (محمدامین اسدی و سعید کریمی) و سه تا که
امسال جذب شده بودند. دو نفر قبلی خیلی زود از چرخه بازیکنان خارج شدند.
کالدرون قبل از شروع فصل و همان فردای انتشار گزارش فوق کریمی را نخواست و
گذاشت کنار تا این مهاجم به شاهین بوشهر برود. محمدامین اسدی هم که در لیگ
قهرمانان بازی کرده و به تیم امید دعوت میشد همین دو هفته قبل از لیست
بیرون رفت. حالا اینکه دلیلش انضباطی بوده یا فنی درست نفهمیدیم اما این
جوان هم همان اول خط از قطار پیاده شد.
از بین تازه واردها احمدرضا احمدوند با وجود سر و صدایی که انتقالش از
استقلال به پرسپولیس به پا کرده بود اصلاً به پای قرارداد نرسید و داستان
دوپینگ و مسائل جانبی دیگر کاری کرد تا بیرون بماند. امیر روستایی دیگر
مهاجمی بود که با سابقه حضور در پیکان و بازی در لیگ برتر، به عنوان یک
ملیپوش امید شناختهشدهترین جوان تازهوارد سرخها به حساب میآمد.
روستایی که از تیم جوانان پرسپولیس رشد کرده و مطرح شده بود در همان بازی
اول مقابل پارس جم به شکل شگفت انگیزی به ترکیب اصلی رسید و مقابل تراکتور
هم بازی کرد اما بعد از آن به لیست نرسید.
جالب اینکه بعد از نمایش ناامیدکننده جونیور برزیلی مقابل صنعت نفت آبادان
گفته میشد شاید کالدرون از روستایی به جای این برزیلی استفاده کند اما
روستایی به لیست هم نرسید تا مهدی عبدی برای اولین بار وارد لیست بازی
پرسپولیس شود.
عبدی جلوتر از تمام جوانهای پرسپولیس به لیست رسید و در حالی که
حسینپور، حسینی، زمانه، بیات و روستایی راهی به لیست نیافتند تنها بازیکن
زیر ۲۳ سال لیست پرسپولیس بود. تصورش را بکنید اولین حضور بازیکنی جوان در
لیگ برتر دربی بزرگ پایتخت باشد؛ همین برای جو گیر شدن و حل شدن در جریان
اتمسفر ورزشگاه کافی نیست؟
در روزی که علیپور و جونیور در ادامه نمایشهای ضعیفشان کاری از پیش
نبرده بودند و در شرایطی که تصور میشد امید عالیشاه به عنوان سومین تعویضی
کالدرون به بازی برود و ترابی یک خط جلوتر بیاید، کالدرون همه کارهای عجیب
و غریبش در این دربی را تکمیل کرد و مهدی عبدی را به زمین فرستاد که شاید
۹۰ درصد از خبرنگاران رسانهها و هواداران و پیشکسوتان پرسپولیس اسمش را
نمیدانستند و با چهره و شمارهاش آشنا نبودند.
عبدی با شماره ۱۶ وارد زمین شد و درست مثل آنسو فاتی جوان اول این فصل
بارسلونا در همان بازی نخستش درخشید. برای عبدی همه چیز مثل برق و باد
اتفاق افتاد و او راه صد ساله را یک دقیقهای پیمود. او با اولین لمس توپ
ورق بازی را برگرداند و موفق به گلزنی شد تا در روزی که استقلال و پرسپولیس
چیزی برای عرضه نداشتند یک جوان قائمشهری به زمین رفت و کاری کرد تا از
این بعد جدیتر و بهتر به او نگاه کنند.
مهدی عبدی البته بعد از گل زیاد خوشحالی نکرد و تازه بعد از سوت پایان بود
که فهمید همای اقبال روی شانههای او نشسته. این وضعیت ساعت به ساعت بعد
از پایان این مسابقه برای او پررنگتر خواهد شد و عبدی چند روزی روی ابرها
سیر خواهد کرد که فقط امیدواریم به پیشرفت فنی و فرهنگی او منجر شود نه
اینکه به جهت پرداختن بیش از حد رسانهها به این جوانک و بولد شدن نام و
تصویرش در شبکههای اجتماعی، سقوطی آنی و فوری در پی داشته باشد.
این بخشی از همان گزارش ایران ورزشی است درباره مهاجمان جوان پرسپولیس
که روز ۶ مردادماه منتشر شد. یک بار دیگر بخش مربوط به عبدی را بخوانید:
دو مربی تیمهای پایه پرسپولیس که طی سالهای اخیر با عبدی کار کردهاند
میگویند هر آنچه یک مهاجم خوب و باکیفیت باید داشته باشد را این مهدی عبدی
در اختیار دارد. عبدی از پرسپولیس قائمشهر به جوانان و امید پرسپولیس
رسید. او ۲۲ سال دارد و سال گذشته برای مدتی به بادران رفت اما آنجا ماندنی
نشد. شاید به لحاظ فیزیکی چندان توانمند نباشد اما بسیار دقیق ضربه میزند
و در هر لحظه با هر جای پایش میتواند گل بزند. دقت در ضربه به توپ ویژگی
بارز اوست ضمن اینکه فوقالعاده باهوش است و در بازی هوایی هم به اندازه
بازی روی زمین تبحر دارد. مربیان او میگویند توپهایی که فکرش را هم
نمیکنید از هر جایی وارد دروازه حریف میکند و با اینکه خیلی توی چشم نیست
اما مهاجم کاملی است. عبدی فصل قبل به صورت مشترک آقای گل امیدها شد. ۲۴
گل زد و ۱۴ گل ساخت. او در آستانه پیوستن به نساجی بود که با پرسپولیس
قراردادی سه ساله بست