بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
سایت بدون -اختلال در خوردن ، یک بیماری شایع روانی است ، بعضی ها شیوه منفی آن را تجربه می کنند و میل به غذا را از دست می دهند ، در مقابل کسان دیگری هستند که وقتی عصبی می شوند ، پرخوری پیشه می کنند و تا می توانند می خورد .البته قبل از این که بدانیم پرخوری عصبی چیست ، باید با یک مفهوم دیگر هم آشنا شوید به نام خورنده عاطفی ، شما خودتان هم یک خورنده عاطفی هستید همان زمانی که برای جشن گرفتن ، یک برش بزرگ کیک را بدون مشکل می خورید و یا به بسته چیپس و یا لیوان چایی پناه می برید … غذا خوردن به‌عنوان یک پاداش یا برای جشن گرفتن چیز بدی نیست، اما زمانی که به‌عنوان مکانیسمی برای پاسخ به نیازهای عاطفی دربیاید و اولین واکنش شما در پاسخ به احساس غم، عصبانیت، تنهایی، استرس، خستگی یا کسالت، باز کردنِ درِ یخچال باشد، در این صورت در چرخه‌ی ناسالمی قرار گرفته‌اید که در آن هرگز به احساس واقعی یا مشکل‌تان توجه نخواهید داشت.
هنوز مشخص نیست چه چیزی باعث ایجاد اختلال پرخوری عصبی می‌شود اما فاکتورهای فرهنگی، روانی و ژنتیک می‌تواند نقش مهمی در ایجاد آن بازی می‌کند. وجود مشکلات روانی همچون کمبود اعتماد به نفس و رفتارهایی مانند رژیم غذایی دشوار می‌تواند خطر توسعه این اختلال را تا حد زیادی افزایش دهد.خطر افزایش پرخوری عصبی در افرادی که مادر یا خواهرشان از آن رنج می‌برند نیز وجود دارد. زنان نیز به خاطر فشارهای فرهنگی ممکن است به لاغر شدن روی بیاورند.
گرسنگی عصبی یا فیزیکی ؟
ما به عنوان انسان گرسنه می شویم و این چیز عجیبی نیست ، این بخشی از طبیعت ماست و به شرایط فیزیکی ما بستگی دارد اما اگر کجا می فهیم که گرسنگی ما عصبی است یا فیزیکی ؟
گرسنگی عصبی در یک لحظه ایجاد می‌شود و احساس می‌کنید قاطع و فوری است، اما گرسنگی فیزیکی به تدریج ایجاد می‌شود. تمایل به خوردن یک حس نیاز شدید و لحظه‌ای نیست، مگر آنکه مدتی طولانی چیزی نخورده باشید
در گرسنگی فیزیکی هر چیزی که برای خوردن داشته باشید به نظر مناسب است، حتی اگر سبزیجات باشد؛ اما در گرسنگی عصبی افراد به خوردن غذاهای چرب یا تنقلات شیرین تمایل دارند که ناگهان هوس می‌کنند. ناگهان حس می‌کنید دل‌تان پیتزا یا چیز کیک می‌خواهد و به چیزی جز آن تمایل ندارید.
در گرسنگی عصبی شما یک بسته چیپس بزرگ یا یک بستنی را می‌خورید بدون آنکه به مقدار آن توجهی داشته باشید یا حتی از آن لذت ببرید، اما زمانی که واقعا گرسنه هستید، معمولا آگاهانه غذا می‌خورید.
زمانی که به‌طور فیزیکی گرسنه هستید، بعد از غذا خوردن احساس پشیمانی و عذاب وجدان ندارید، زیرا به نیاز بدن‌تان پاسخ داده‌اید؛ اما اگر بعد از غذا خوردن احساس ناخوشایندی دارید به این معناست که می‌دانید غذا خوردن‌تان برای برطرف کردن نیاز بدن نبوده است.
نشانه های پرخوری عصبی
آیا هنگام استرس بیشتر غذا می‌خورید؟
آیا زمان گرسنگی یا سیری غذا می‌خورید؟
آیا برای اینکه احساس بهتری پیدا کنید، غذا می‌خورید؟ (مثلا زمانی که غمگین، بی‌حوصله یا نگران هستید، برای آرامش یافتن غذا می‌خورید؟)
آیا با غذا خوردن به خود پاداش می‌دهید؟
آیا بعد از احساس سیری به خوردن ادامه می‌دهید؟
آیا غذا خوردن به شما احساس امنیت می‌دهد؟ یا حس می‌کنید غذا برای‌تان مانند یک دوست است؟
آیا حس می‌کنید غذا خوردن‌تان خارج از کنترل است
راه های درمان پرخوری عصبی
اگر احساس افسردگی یا تنهایی می‌کنید با کسی که صحبت کردن با او حال‌تان را بهتر می‌کند، تماس بگیرید، با سگ یا گربه بازی کنید یا به آلبوم عکس یا یادگاری‌های ارزشمندتان نگاه کنید.
اگر احساس نگرانی دارید، با آهنگ مورد علاقه‌تان برقصید، یک توپ نرم را فشار دهید یا پیاده‌روی سریع داشته باشید.
اگر بی‌حوصله هستید، یک لیوان چای داغ بنوشید، دوش بگیرید، عود روشن کنید یا یک پتوی گرم دور خودتان بپیچید.
اگر کسل هستید، خواندن یک کتاب خوب، تماشای یک فیلم کُمدی یا انجام فعالیتی که از آن لذت می‌برید مانند نجاری، گیتار زدن، تیراندازی و مطالعه می‌تواند به شما کمک کند.
خوردن آگاهانه را یاد بگیرید
