بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
حبیب خلیفه
لحظات زیادی به پایان بازی نمانده بود. بازیکن السد توپ را گرفت، نگاهی به ژاوی انداخت (کاری که تمام بازیکنان السد بعد از در اختیار گرفتن توپ انجام می‌دهند، از گلر گرفته تا بغداد)، ستاره سابق بارسا دستور سانتر داد، توپ درست پشت مدافعان پرسپولیس روی سر ژاوی فرود آمد و… گل بود! چطور گل نشد؟! ژاوی احتمالا تمام شب را با این سوال سپری کرده: چطور گل نشد؟ سوالی ساده که پاسخی ساده‌تر دارد: بیرانوند.
صحنه یادشده برای من که از نمای پشت به دروازه السد و در فاصله چندصد متری بازی را تماشا می‌کردم، چیزی شبیه به صحنه معروف فیلم ماتریکس بود. برای لحظاتی انگار زمین و زمان ایستاد تا همه شاهد باشند بخت کدام یک در این بازی می‌خوابد، ژاوی یا بیرانوند؟!
فوتبال را همین تک‌صحنه‌ها رقم می‌زنند؛ همین تک‌صحنه‌هایی که به اندازه چند ثانیه هستند اما چند سال اثرگذاری دارند. در سال‌های قبل اما جنس پرسپولیس برای سربلند بیرون آمدن از این صحنه‌ها «جور» نمی‌شد. انگار باید سال‌ها می‌گذشت تا پرسپولیس با تیمی یکدست، بدون بازیکنان تازه «مطرح» شده و با درایت برانکو به فینال آسیایی برسد.
پرسپولیس قهرمان غرب آسیا شده و به فینال لیگ قهرمانان راه یافته است. دنیا به چشم سرخ‌ها، قرمزترین قرمزهاست! پرسپولیسی‌ها خوشحال‌ترین هواداران فوتبال هستند. برای آنها صعود با پنجره‌های بسته و بازیکنان مصدوم، انگار مزه دیگری دارد. آنها هرچند هفته یک بار پای تلویزیون می‌نشینند یا به استادیوم می‌روند، معجزه‌ای از تیم برانکو می‌بینند و شاد و خوشحال به رویاهای رنگی‌تر و فانتزی‌ترشان فکر می‌کنند.
پرسپولیس با دستان خالی فینالیست شده اما به روایتی دستانش به‌گونه دیگری پر است؛ از آدام همتی و شایان مصلح و طاهرخانی گرفته تا سیدجلال و بیرانوند و علیپور. معجزات این روزهای پرسپولیس در حماسه پنجره‌های بسته، چیزی نیست جز عرق ریختن بازیکنان در این چند فصل و تعهد و تدبیر مثال‌زدنی برانکو.
بدون شک برانکو فصل جدیدی در تاریخ پرسپولیس ورق زده است. بعد از استانکو؛ پیرمرد اخمویی که با تیم خوش‌فرم و البته شال قرمزش سال‌ها قبل در گوشه دل پرسپولیسی‌ها جایی برای خود دست و پا کرد، در پرسپولیس هیچ «ویچ» محبوبی پا نگذاشت تا اینکه سر و کله مرد عینکی کت و شلوارپوش پیدا شد.
۲ قهرمانی در لیگ، رقم زدن نتایج عجیب و غریبی مثل داربی ۲-۴ و حالا فینالیست شدن در لیگ قهرمانان آسیا. تا قبل از این «برخی» ایراداتی هم به این کروات اتوکشیده وارد می‌کردند: «مرد بازی‌های بزرگ نیست»، «فقط با ۱۱ نفر اصلی خودش بازی می‌کند»، «تعویض بلد نیست» و انواع و اقسام نظریه‌ها و تزهایی که دست‌کم در این چند بازی در لیگ قهرمانان غلط از آب درآمد.
پروفسور اهل جنجال نیست. در هر مصاحبه از سیل پیشنهاداتش از تیم‌های دیگر حرف نمی‌زند! اگر با شخصی در تیم مشکل داشته باشد بدون تخریب شخصیت عذر او را می‌خواهد و برای تثبیت خودش بازی رسانه‌ای و روانی راه نمی‌اندازد. برای تیمی همچون پرسپولیس که حاشیه‌‌های رنگارنگ مثل تک‌تیراندازهای حرفه‌ای در کمینش نشسته‌اند، مگر غیر از اینچنین مربی‌ای لازم است؟!
وقتی برانکو معلم کلاس اول بود!
جعفر کاشانی، رئیس هیأت‌مدیره پرسپولیس در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران گفته بود: «پرسپولیس فصل گذشته قهرمان شده است و امسال همه تیم‌ها قصد دارند پرسپولیس را شکست دهند. بر این اساس تیم ما به تفکرات جدید نیاز دارد تا قهرمانی خود در لیگ برتر را تکرار کند. برانکو مربی باکلاسی است اما معلم کلاس اولی نمی‌تواند به کلاس ششمی‌ها درس بدهد و پرسپولیس نیاز به تفکر جدیدی دارد».
به نظر می‌رسد باخت ۴ بر صفر تیم پرسپولس در نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان آسیا مقابل الهلال موجب شد تا رئیس هیات‌مدیره باشگاه چنین اظهارنظری داشته باشد اما در نهایت علی‌اکبر طاهری بدون توجه به این اظهارنظر قرارداد برانکو را تمدید کرد و معتقد بود باخت ۴ بر صفر در برابر الهلال یک تجربه خوب برای همه اعضای تیم خواهد بود و این شکست درس‌‌‌هایی به تیم پرسپولیس داده که در آینده آن را به کار خواهد گرفت و موفق خواهد شد و اینچنین هم شده است.
پرسپولیس چه در بازی رفت و چه در بازی برگشت در برابر السد بازی محکم و منطقی ارائه داد و در نهایت ۲ بر یک پیروز و راهی فینال لیگ قهرمانان آسیا شد. اما بی‌شک امروز جعفر کاشانی نظر دیگری دارد و در این‌باره می‌گوید: «برانکو آزمایش خود را قبلاً در تیم‌ملی بخوبی پس داده است. امیدوارم بازیکنان بیشتری از پرسپولیس به تیم‌ملی دعوت شوند».
این اتفاق نشان می‌دهد ارزیابی کارنامه مربی با یک بازی ممکن است منجر به تصمیمات اشتباهی شود. از سویی نمی‌شود در همه ناکامی‌ها تمام و کمال مربی را مقصر دانست. هنگام شکست باید همه چیز ارزیابی شود، بویژه کارنامه گذشته تیم. برانکو اگر چه در بازی با الهلال خوب نبود اما این فقط یک ناکامی در یک بازی مشخص بود.
برانکو در شروع کار خود در پرسپولیس هم کمی ناموفق بود تا جایی که برخی پیشکسوتان تیم به دنبال ارائه طرحی مبنی بر برکناری پروفسور بودند اما باشگاه از برانکو حمایت کرد تا جایی که تیم بر جام قهرمانی لیگ برتر بوسه زد. در ادامه هم ممکن است پرسپولیس قهرمان لیگ قهرمانان آسیا نشود اما تداوم حمایت از برانکو بالاخره روزی پرسپولیس را در آسیا قهرمان خواهد کرد.
