سایت بدون -درد فوتبال ایران،درد فرد محوری است و نهاد ستیزی…در فوتبال ایران مدیران خود را دارای قدرت بدون پاسخگویی میدانند و همین نبودن تاوان در ازای تصمیمات غلط هم زمینهساز «حیف» است و هم بستر مناسب برای «میل»
این مساله را در هر کجا که بحث فساد در فوتبال مطرح میشود یا در درجات پایینتر بیاخلاقی یا اشتباهات مهلک میتوان دید…کسی ،مدیری.یا یک مربی خودش را بالاتر از پاسخگویی دانسته و کاری کرده که نباید
بعضی جاها مساله فساد مالی نیست،مساله فساد معطوف به شهرت است،یعنی با آب خزینه دوستگرفتن،با پول بیتالمال محبوب شدن و این حدیث مکرر است
حرف امروزم ،در مورد خریدهای بد و حتی خریدهای خوب با پول نامتعارف است و سووال امروزم درباره نقش هیاتمدیرهها در باشگاههای ورزشی…از بیرونی شکل ماجرا شروع باید کرد،یعنی خرید بازیکن خارجی
پرسپولیس و استقلال ندارد،سپاهان و ذوبآهن هم…نقش هیات مدیرهها در قبال خریدهایی که به اقتصاد و آبروی فوتبال ایران ضربههای عمیق میزنند چیست؟آیا هیچ هیات مدیرهای در طول تاریخ فوتبال ما یک مدیرعامل را در این زمینه توبیخ کرده،چه برسد به اخراج و بالاتر
آیا رویه وزارت ورزش تا کنون تعیین هیات مدیرهای قوی و مستقل که بر نقش نظارتی خود بر عملکرد مدیرعامل آگاه باشد،بوده یا خیر؟
اگر هیات مدیره پرسپولیس به عنوان یک مثال به روز شده نقش خود را در زمان خرید اکراینی ها درست انجام میداد،آیا خرید جونیور به این شکل و قیمت انجام میشد؟
نقش هیات مدیره فقط و فقط دور هم نشستن و موزخوردن نیست،این یک نهاد است که عضویت در آن مسوولیت مشخص دارد وباید قوی باشد و این نهاد هم در حوزه وظایف خود پاسخگو
افشین خماند