یادداشت ژوزه مورینیو درباره آینده تیم ملی انگلستان / سه شیر درخشان

سایت بدون – آینده فوتبال انگلیس درخشان و روشن است، فقط باید به تعداد بازیکنان جوان خوبی نگاه کنید که از آکادمی‌های شما بیرون می‌آیند تا این را متوجه شوید.
مطمئناً باخت در فینال یورو ۲۰۲۰ به ایتالیا طرفداران تیم ملی انگلیس را ناراحت و دلسرد کرده است اما وقتی من تعداد آکادمی‌های باشگاه‌های لیگ برتر را با سال ۲۰۰۴ که برای اولین بار به انگلیس آمدم، مقایسه می‌کنم، پیشرفت بسیار بزرگی رخ داده است.
امیدوارم مربی‌های بزرگ و شاخص لیگ برتری تنها به تیم‌های خودشان فکر نکنند و جلو رفتن تیم ملی را هم در نظر بگیرند و برای همین به بازیکنان جوان و باانگیزه انگلیسی خود فرصت بیشتری برای بازی بدهند.
می دانم او هنوز خیلی جوان است و با ۱۷ سال سن شاید جام جهانی هم برایش خیلی زود باشد اما تاتنهام مهاجمی دارد که اگر همه چیز خوب پیش برود، پدیده خارق‌العاده‌ای خواهد شد. این پسر، دین اسکارلت، احتمالاً برای تورنمنت سال آینده در قطر آماده نمی‌شود-البته همین را هم نمی‌شود با قطعیت گفت- اما برای یوروی بعدی در ۲۰۲۴ یک نمونه از بازیکنانی است که می‌توانند ظاهر شوند و بدرخشند. این را می‌دانم که امثال او در منچستریونایتد و چلسی و باشگاه‌های دیگر زیاد هستند چون کاری که برای تولید بازیکنان خوش‌تکنیک در آکادمی‌های انگلیسی می‌شود، خیلی بهتر از قبل شده است.
انگلیس اصلاً وضعیت بدی ندارد. فقط کافی است به سن و سال و بازیکنان تیم در این تورنمنت نگاه کنید و هیچ بازیکنی را پیدا نمی‌کنید که درباره‌اش بگویید او به خاطر سنش نمی‌تواند در جام جهانی بعدی بازی کند.
من حتی می‌توانم بگویم ۵۰ درصد بازیکنان این تیم شانس دارند که در دو یا سه یورو و دو یا سه جام جهانی دیگر بازی کنند.
موقعیت منچستریونایتد از دیدگاه انگلیس جالب خواهد بود.
جیدون سانچو به منچستریونایتد رفته است، مارکوس رشفورد هم آنجا است و میسون گرینوود نمونه خوبی از بازیکنانی است که در این تیم حضور نداشتند اما می‌توانند در قطر تیم را همراهی کنند؛ او آن موقع کمی پخته‌تر خواهد شد و شانس خوبی دارد برای اینکه انتخاب شود.
سه بازیکن جوان در یک باشگاه، سه بازیکنی که پتانسیل بازی در تیم ملی انگلیس را دارند. کدام یک فصل فوق‌العاده‌ای در پیش خواهد داشت و کدام یک به محاق می‌رود و به خاطر تصمیم مربی نمی‌تواند در بازی‌های زیادی در ترکیب اصلی باشد؟ گرینوود استعداد لازم را برای اینکه در تیم ملی انگلیس بازی کند، دارد.
به فیل فودن، گرینوود، سانچو، رشفورد، جک گریلیش و جیمز مدیسون نگاه کنید. باشگاه‌های انگلیسی در حال کار با تعداد باورنکردنی از این بازیکنان هستند که ویژگی‌های لازم برای تبدیل شدن به یک ستاره را دارند.
بعد به جود بلینگهام می‌رسیم. او به اندازه‌ای که من انتظار داشتم در این یورو بازی نکرد چون انگلیس خیلی از حریفان عقب نیفتاد که مجبور شود برای جبران دست به تلاش بزند. در تمام تورنمنت، آنها فقط هشت دقیقه از حریفان عقب افتادند.
کالوین فیلیپس و دکلان رایس همیشه در ترکیب اصلی قرار گرفتند و در بازی‌های آخر جوردن هندرسون به بازی آمد اما بلینگهام آماده است وقتی به بیش از این نیاز داشته باشید. او از نظر کیفیت، ریسک‌پذیری و پتانسیل گلزنی یک قدم از بقیه جلوتر است.
اگر دو بازیکن می‌خواهید که موقعیت را برایتان حفظ کنند، رایس و فیلیپس گزینه‌های خیلی خوبی هستند اما بلینگهام برای وقتی است که بیش از این می‌خواهید. فکر می‌کنم در بازی‌های مقدماتی بلینگهام و رایس نقش مهمی داشته باشند، در دیدارهایی که سطح رقبا کاملاً متفاوت است و شما می‌توانید بازیکنان متعددی را پیشرفت دهید.
در ۱۶ ماه آینده، بلینگهام بازی‌های بیشتری برای بوروسیادورتموند در بوندس‌لیگا و لیگ قهرمانان اروپا انجام می‌دهد برای همین قویتر، سریعتر و پخته‌تر می‌شود. او بازیکنی باورنکردنی است که در سطح متفاوتی قرار دارد.
بوکایو ساکا بازیکن دیگری است. نگران از دست دادن ضربه پنالتی‌اش نباشید-نمی خواهم پنالتی‌ها را تحلیل کنم چون خودم متخصص شکست در ضربات پنالتی هستم- اما او بازیکنی است که روز به روز بهتر می‌شود. او یک بازیکن با کارایی‌های متفاوت است و تنها مربی آرسنال، میکل آرتتا از جنبه‌هایی که می‌تواند در آن پیشرفت کند، آگاه است اما من او را به عنوان یک چپ پا که در سمت راست بازی می‌کند، دوست
دارم.
من در چلسی با آرین روبن و دیمین داف کارم را شروع کردم و کار با بال‌های خلاق چیزی است که همیشه دوست داشتم. بنابراین می‌خواهم ببینم ساکا حرکات عرضی می‌کند و با مهاجم مثلث درست می‌کند.
البته همیشه انتخاب‌های دیگر هم هست-آرسنال نیکلا پپه و ویلیان را نیز دارد- چون تیم‌های لیگ برتری نیمکت‌های قوی دارند اما من امیدوارم ساکا آنجا بازی کند.
جای امید زیادی برای انگلیس وجود دارد. ۱۶ ماه تجربه و دانش دیگر برای گرت ساوت‌گیت و بازیکنانش به دست می‌آید و شاید سال آینده در قطر آواز «جام به خانه بر می‌گردد» را خواندید.
در پایان به خاطر اینکه یادداشت‌های من را در این پنج هفته خواندید، تشکر می‌کنم. امیدوارم مثل من که از نوشتنش لذت بردم، از خواندنش حظ برده باشید.
منبع: سان