یک مقصد گردشگری بی نظیر / نترس برو قزوین

سایت بدون -این روزها مسافرت سخت شده است ، گران شده است ، اما برای تهرانی ها یک مقصد گردشگری بیخ گوششان است که ترس هزینه را از بین می برد.قزوینی‌ها هم مثل اصفهانی‌ها عمارت چهلستون و عالی قاپو دارند به همان زیبایی. شاید بهتر باشد این جمله را برعکس بنویسم. نخستین خیابان کشور به‌نام خیابان سپه متعلق به این شهر است. سرای زیبایی به‌نام سعدالسلطنه دارند که گردشگران خارجی را بیشتر از هر منطقه دیگری در قزوین به خود جلب می‌کند. آرامگاه حمدالله مستوفی، مورخ و شاعر و جغرافیدان قرن هشتم هم در محله ملک‌ آباد است. اگر به قزوین رفتید حتماً سری به آرامگاه جناب حمدالله مستوفی هم بزنید. نمی‌دانم چرا بین شهرهای تاریخی و دیدنی که برای تهیه گزارش به آنجا رفته‌ام قزوین را جا انداخته‌ام! در طول سال‌های گذشته دست کم ۲۰ باری از کنار این شهر رد شده‌ام ولی گذرم به آن نیفتاده بود؛ شهری که در گردشگری و وجود بناهای قدیمی و فرهنگ و تمدن حرف‌های زیادی برای گفتن دارد.
بیراه نروم، بالاخره قسمت شد که چشم‌مان به جمال این شهر روشن شود؛ شهری که از قرن‌ها پیش شاهراه اصلی شرق و غرب کشور بوده و هست و بسیاری از بناهای قدیمی‌اش را حفظ کرده و مقابل مدرنیته مقاومت کرده است. هنوز بناهای قدیمی سرپا ایستاده‌اند و جایشان را به ساختمان‌های چند طبقه با معماری رومی و یونانی نداده‌اند. برخلاف تهران در بسیاری از مناطق این شهر بافت قدیمی با خانه‌های خشت و گلی با حیاط‌های پر از دار و درخت را می‌شود دید. می‌‌خواهم کمی از مناطق دیدنی، مغازه‌ها، غذاهای خوشرنگ و لعاب و رنگین و سوغات این شهر برایتان بگویم تا حتماً سری به آنجا بزنید؛ شهری که یکی دو ساعتی بیشتر با تهران فاصله ندارد.
چهلستونی قدیمی‌تر از چهلستون اصفهان
برای گردشگر یا مسافری که شاید چند ساعتی بخواهد در این شهر بماند حتماً می‌تواند چند منطقه دیدنی قزوین را ببیند. از کاخ چهلستون که یکی از مهم‌ترین و زیباترین آثار قزوین است برایتان می‌گویم. زمانی که قزوین در زمان شاه تهماسب صفوی پایتخت بوده این بنا ساخته می‌شود، بنایی که به گفته کارشناسان میراث فرهنگی چند دهه‌ای قدیمی‌تر از چهلستون اصفهان است. چهلستون نزدیکی‌های سبزه میدان است؛عمارتی زیبا که در بخشی از آن دستخط‌ و هنر برخی از خوشنویسان بنام قزوین به نمایش گذاشته شده است.

حمام قجر
سراغ حمام قجر را باید از عبید زاکانی گرفت البته نه از خود عبید بلکه خیابانش در مرکز شهر! گفتم مزاحی هم کرده باشم با طنزپرداز قرن هشتم و خالق منظومه موش و گربه و رساله دلگشا و تعریفات ملا دوپیاز.
حمام قجر برخلاف اسمش در زمان صفویه ساخته شده آن هم به دستور یکی از سرداران شاه عباس. بنایی ۴۰۰ ساله و فوق‌العاده که قابلیت صحبت دم‌گوشی دارد. البته نیاز نیست دم گوش طرف‌تان حرف بزنید، کافی است بروید پای یکی از ستون‌های آجری طاق و خیلی آهسته حرف بزنید تا در ضلع مخالف ستون، صدایتان به گوش طرف‌ مقابل برسد.  موزه‌ای هم داخل حمام برپا کرده‌اند که در آن مجسمه‌هایی از اقوام مختلف این استان از جمله ترک‌ها، تات‌ها، لرها و کردها را به نمایش گذاشته‌اند.

حسینیه امینی‌ها
حسینیه امینی‌ها قدمتش به زمان قاجار می‌رسد؛ زمانی خانه‌ای بزرگ بوده با ۱۴ حیاط و ۱۶ عمارت که از آن فقط ۵ حیاط و ۳ تالار باقی مانده است. خانه امینی یا همان حسینیه امینی‌ها زیبایی مسحورکننده‌ای دارد که در این شهر زبانزد است.
تالارهای این حسینیه با ارسی‌های زیبایی با هنر معرق و مشبک و نقاشی روی شیشه‌های آن تزئین شده‌اند. بیشتر درهای این تالارها بدون لولا هستند و روی یک پاشنه می‌چرخند. کف تالارها با فرش‌های کاشان و تبریز و پشتی‌های کلات نادری پوشیده شده‌اند. سقف تالارها نقاشی‌هایی دارد با رنگ‌های طبیعی که با گذشت این همه سال هنوز زیبایی خود را حفظ کرده‌اند.
به گفته محمدرضا امینی راهنمای این عمارت، ، تاجر تبریزی در آن زمان این خانه را به بهترین نحو و با معماری خاصی بنا می‌کند. او دیوارها را با قطر یک متر می‌سازد و دلیل این کار او استفاده از گرما و دود شومینه برای گرم کردن کل خانه از فضای خالی قطر دیوارها بوده است.

خیابان سپه
بد نیست سری هم به نخستین خیابان ایران بزنید. این خیابان برخلاف همه کوچه و خیابان‌هایی که پیش از این ساخته شده بود از طراحی و نقشه برخوردار بوده. این خیابان از مقابل عالی‌قاپو تا مسجد جامع کشیده شده و بعدها با انتقال پایتخت از قزوین به اصفهان، عالی قاپو و چهلستون و خیابانی شبیه به خیابان سپه اما بزرگتر به‌نام چهارباغ در اصفهان ساخته می‌شود. خیابان چهارباغ در زمان قاجار کمی عریض‌تر می‌شود و به دستور مباشر سعدالسلطنه، فرماندار قزوین تلگرافخانه و میهمانخانه و چاپارخانه‌ای در نزدیکی این خیابان ساخته می‌شود. اگر به این خیابان گذرتان بیفتد انگار پرت‌تان کرده‌اند به دل تاریخ. به ۵۰۰ سال پیش که در عمارت عالی قاپو بروبیایی بوده و در چهلستون میهمان‌های مهمی مورد پذیرایی قرار می‌گرفتند.

قیمه نثار
از دیدنی‌های دیگر قزوین همچون آرامگاه حمدالله مستوفی، مسجدالنبی، دروازه کوشک، آب انبارها و… که بگذریم از قیمه نثار قزوین هیچ جوره نمی‌توان گذشت؛ غذایی لذیذ که شهرتی دو چندان در کشور پیدا کرده است. این غذای سنتی و البته خوشرنگ و لعاب چند مدتی است که ثبت میراث ناملموس کشور شده است. قیمه نثار از برنج و گوشت و خلال بادام و پسته و دارچین تشکیل شده و گذشتن از آن یعنی چشم بستن به بهترین و لذیذترین غذای قزوین.

باقلوای قزوین
باقلوای قزوین برخلاف باقلوای یزد و تبریز به شکل دیگری پخته می‌شود. باقلوای قزوین یا همان لوزینه جزو مرغوب‌ترین و البته اصیل‌ترین شیرینی‌های قزوین است که طعم و رنگ و پختش آن را با سایر شیرینی‌ها متمایز کرده است؛ شیرینی لذیذی متشکل از خاک قند و بادام و پسته.

خشکه‌پزی
اما یکی از سوغاتی‌های مخصوص قزوین خشکه‌پزی است که شیرینی پزها به آن قاق می‌گویند. خشکه شیرین است و از آرد و شیر و زنجبیل تهیه می‌شود. آقای بهشتیان که یکی از قدیمی‌های خشکه‌پزی است درباره این شیرینی می‌گوید: «ما در خشکه‌پزی قاق نازک و ضخیم، نان شیردار ساده و زنجبیلی می‌پزیم. این نوع شیرینی در قزوین هنوز هم که هنوزه طرفداران زیادی دارد. بیش از ۷۰ سال می‌شود این مغازه را داریم و در حال حاضر ۷ یا ۸ خشکه‌پزی بیشتر در این شهر نمانده و سعی می‌کنیم این شغل را با وجود گردشگرها سرپا نگه داریم.»
اهالی قزوین همراه با شهرداری و میراث فرهنگی این شهر چند مدتی است سعی دارند شهرشان را به‌عنوان یکی از مقاصد گردشگری کشور معرفی کنند. شهرداری قزوین برای میزبانی هر چه بهتر از گردشگران، اتوبوس دو طبقه و روبازی را خریداری کرده تا میهمانان با آن از مناطق دیدنی شهر بویژه منطقه ییلاقی باراجین بازدید کنند. چرخی در شهر بزنند، قیمه نثاری برای ناهار میل کنند و باقلوا و خشکه‌ای سوغات بخرند و خاطره خوشی از قزوین‌گردی به یاد بسپارند.