بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
سایت بدون -آنگلا مرکل یا به قول آلمانی‌ها «مادر»ی که در بیش از یک دهه اخیر نه تنها بر آلمان بلکه به نوعی بر کل قاره سبز حکمرانی کرده و شکست‌ناپذیرترین چهره در تاریخ سیاست کشورش به شمار می‌رود، روز دوشنبه و در نتیجه ناکامی‌های داخلی به خاطر سیاست درهای باز در قبال پناهجویان، ساز «رفتن» کوک کرد و نه تنها آلمان بلکه کل اتحادیه اروپا را در نگرانی جدی «تغییر فصلی» نه چندان مطلوب فرو برد.
به‌گزارش سایت روزنامه امریکایی نیویورک تایمز، مرکل روز دوشنبه و پس از آنکه حزبش در انتخابات محلی دو منطقه «هسه» و «باواریا» شکست فاجعه‌باری خورد، مقابل دوربین رسانه‌ها حاضر شد و اعلام کرد در ماه دسامبر و پس از ۱۸ سال از رهبری حزب محافظه کار دموکرات مسیحی کناره‌گیری می‌کند و در انتخابات فدرالی سال ۲۰۲۱ نیز دیگر برای صدراعظمی کاندیدا نمی‌شود و به طور کامل از دنیای سیاست خداحافظی می‌کند.
او که اغلب به‌عنوان قدرتمندترین زن جهان و رهبر دوفاکتوی اروپا معرفی می‌شود، در این سخنرانی زنده تلویزیونی در برلین گفت، در ۱۸ سال اخیر حزب دموکرات مسیحی را با «شور و تعهد» رهبری کرده است اما «اکنون زمان آغاز فصل جدید» فرارسیده است. خانم صدراعظم افزود: «چهارمین دوره صدراعظمی آخرین دوره من خواهد بود. من در انتخابات سال ۲۰۲۱ برای این مقام یا عضویت در پارلمان آلمان شرکت نخواهم کرد و به‌دنبال هیچ مقام دیگری نخواهم بود.»
مرکل همچنین تأکید کرد، در انتخاب جانشین خود برای رهبری حزب دموکرات مسیحی دخالت نخواهد کرد. روز دوشنبه با فاصله کمی پس از سخنرانی مرکل، «آنگرت کرامپ کارنبائر»، دبیرکل حزب و«ینس اشپان»، وزیر بهداشت فعلی آلمان آمادگی خود را برای رهبری حزب دموکرات مسیحی اعلام کرده و کاندیدای این پست شدند.
گشودن مرزهای آلمان به روی پناهجویان بویژه پناهجویان سوری از سال ۲۰۱۵ میلادی به این سو اگرچه در سطح بین‌المللی با استقبال گسترده مواجه شد اما در داخل آلمان به پاشنه آشیل خانم صدراعظم تبدیل شد و حزب او در انتخابات سال ۲۰۱۷ نتوانست اکثریت پارلمانی برای تشکیل دولت را کسب کند. پس از آن هم خانم مرکل در تشکیل یک دولت ائتلافی با مشکل مواجه شد و آلمان بن‌بست سیاسی حدود ۵ ماهه را تجربه کرد و در نهایت دولت ائتلافی شکل گرفت اما اختلاف نظرها در درون دولت بر سر سیاست‌های مهاجرتی وجود داشت به‌طوری که چندی پیش «هورست زهوفر»، وزیر کشور آلمان و شریک ائتلافی مرکل تهدید به استعفا کرد که در صورت عملی شدن این تهدید دولت ائتلافی منحل می‌شد. انتخابات منطقه‌ای نیز که حزب مرکل روز دوشنبه در دو منطقه «هسه» و «باواریا» در آن بشدت شکست خورد، آخرین نمونه از اثرات سیاست مهاجرتی درهای باز خانم مرکل بر میزان محبوبیتش بود و باعث شد او اعلام کند، قصد خداحافظی تدریجی از سیاست را دارد؛ اتفاقی که می‌تواند زمینه بروز و ظهور بیش از پیش احزاب راست افراطی را در آلمان فراهم کند و به حزب راست افراطی آلترناتیو برای آلمان مجال کسب قدرت بدهد. این در حالی است که هم در آلمان و هم در اروپا قدرت گرفتن راست‌های افراطی به یک نگرانی جدی تبدیل شده است.
اگرچه بسیاری در اتحادیه اروپا شاید با سیاست‌های مهاجرتی و مواضع ریاضتی مرکل موافق نباشند اما اکثر کشورهای عضو این اتحادیه، مرکل را به خاطر ثبات بلندمدتی که برای آلمان به ارمغان آورد تحسین می‌کنند، طوری که بنا بر گزارش گاردین، مرکل سمبل ثبات، امنیت و تداوم است و رفتن او می‌تواند یکی از چالش‌های جدی اروپا از دهه ۱۹۳۰ به این سو باشد. «ینس امانوئلیدیس»، رئیس اندیشکده مرکز سیاست اروپایی نیز با اشاره به اینکه «در زمان‌های بلاتکلیفی، ثبات یک دارایی عالی است» جدایی مرکل از عالم سیاست را موجب اندوه سران اروپا می‌داند و می‌گوید: برای نمونه امانوئل مکرون، رئیس جمهوری فرانسه از خداحافظی مرکل از سیاست احتمالاً اصلاً خوشحال نخواهد شد زیرا او برای اجرای اصلاحاتی که در نظر دارد، روی کمک «مرکل، دوست خوبش» حساب باز کرده بود. البته برخی تحلیلگران از جمله تحلیلگر گاردین، بر این باورند که ممکن است خروج مرکل از قدرت، فرصتی برای رئیس جمهوری جوان فرانسه ایجاد کند که در انتخابات حیاتی ماه مه پارلمان اتحادیه اروپا خود را به‌عنوان رهبر اروپا معرفی و با این کار جایگاه داخلی خود را نیز احیا کند.
علاوه بر این، کشورهای ضعیف‌تر اتحادیه اروپا از جمله یونان هربار که دچار دردسرهای مالی می‌شوند، به کمک مالی و سخاوتمندی‌های خانم مرکل امیدوارند.
به‌گزارش سایت روزنامه امریکایی نیویورک تایمز، مرکل روز دوشنبه و پس از آنکه حزبش در انتخابات محلی دو منطقه «هسه» و «باواریا» شکست فاجعه‌باری خورد، مقابل دوربین رسانه‌ها حاضر شد و اعلام کرد در ماه دسامبر و پس از ۱۸ سال از رهبری حزب محافظه کار دموکرات مسیحی کناره‌گیری می‌کند و در انتخابات فدرالی سال ۲۰۲۱ نیز دیگر برای صدراعظمی کاندیدا نمی‌شود و به طور کامل از دنیای سیاست خداحافظی می‌کند.
او که اغلب به‌عنوان قدرتمندترین زن جهان و رهبر دوفاکتوی اروپا معرفی می‌شود، در این سخنرانی زنده تلویزیونی در برلین گفت، در ۱۸ سال اخیر حزب دموکرات مسیحی را با «شور و تعهد» رهبری کرده است اما «اکنون زمان آغاز فصل جدید» فرارسیده است. خانم صدراعظم افزود: «چهارمین دوره صدراعظمی آخرین دوره من خواهد بود. من در انتخابات سال ۲۰۲۱ برای این مقام یا عضویت در پارلمان آلمان شرکت نخواهم کرد و به‌دنبال هیچ مقام دیگری نخواهم بود.»
مرکل همچنین تأکید کرد، در انتخاب جانشین خود برای رهبری حزب دموکرات مسیحی دخالت نخواهد کرد. روز دوشنبه با فاصله کمی پس از سخنرانی مرکل، «آنگرت کرامپ کارنبائر»، دبیرکل حزب و«ینس اشپان»، وزیر بهداشت فعلی آلمان آمادگی خود را برای رهبری حزب دموکرات مسیحی اعلام کرده و کاندیدای این پست شدند.
گشودن مرزهای آلمان به روی پناهجویان بویژه پناهجویان سوری از سال ۲۰۱۵ میلادی به این سو اگرچه در سطح بین‌المللی با استقبال گسترده مواجه شد اما در داخل آلمان به پاشنه آشیل خانم صدراعظم تبدیل شد و حزب او در انتخابات سال ۲۰۱۷ نتوانست اکثریت پارلمانی برای تشکیل دولت را کسب کند. پس از آن هم خانم مرکل در تشکیل یک دولت ائتلافی با مشکل مواجه شد و آلمان بن‌بست سیاسی حدود ۵ ماهه را تجربه کرد و در نهایت دولت ائتلافی شکل گرفت اما اختلاف نظرها در درون دولت بر سر سیاست‌های مهاجرتی وجود داشت به‌طوری که چندی پیش «هورست زهوفر»، وزیر کشور آلمان و شریک ائتلافی مرکل تهدید به استعفا کرد که در صورت عملی شدن این تهدید دولت ائتلافی منحل می‌شد. انتخابات منطقه‌ای نیز که حزب مرکل روز دوشنبه در دو منطقه «هسه» و «باواریا» در آن بشدت شکست خورد، آخرین نمونه از اثرات سیاست مهاجرتی درهای باز خانم مرکل بر میزان محبوبیتش بود و باعث شد او اعلام کند، قصد خداحافظی تدریجی از سیاست را دارد؛ اتفاقی که می‌تواند زمینه بروز و ظهور بیش از پیش احزاب راست افراطی را در آلمان فراهم کند و به حزب راست افراطی آلترناتیو برای آلمان مجال کسب قدرت بدهد. این در حالی است که هم در آلمان و هم در اروپا قدرت گرفتن راست‌های افراطی به یک نگرانی جدی تبدیل شده است.
اگرچه بسیاری در اتحادیه اروپا شاید با سیاست‌های مهاجرتی و مواضع ریاضتی مرکل موافق نباشند اما اکثر کشورهای عضو این اتحادیه، مرکل را به خاطر ثبات بلندمدتی که برای آلمان به ارمغان آورد تحسین می‌کنند، طوری که بنا بر گزارش گاردین، مرکل سمبل ثبات، امنیت و تداوم است و رفتن او می‌تواند یکی از چالش‌های جدی اروپا از دهه ۱۹۳۰ به این سو باشد. «ینس امانوئلیدیس»، رئیس اندیشکده مرکز سیاست اروپایی نیز با اشاره به اینکه «در زمان‌های بلاتکلیفی، ثبات یک دارایی عالی است» جدایی مرکل از عالم سیاست را موجب اندوه سران اروپا می‌داند و می‌گوید: برای نمونه امانوئل مکرون، رئیس جمهوری فرانسه از خداحافظی مرکل از سیاست احتمالاً اصلاً خوشحال نخواهد شد زیرا او برای اجرای اصلاحاتی که در نظر دارد، روی کمک «مرکل، دوست خوبش» حساب باز کرده بود. البته برخی تحلیلگران از جمله تحلیلگر گاردین، بر این باورند که ممکن است خروج مرکل از قدرت، فرصتی برای رئیس جمهوری جوان فرانسه ایجاد کند که در انتخابات حیاتی ماه مه پارلمان اتحادیه اروپا خود را به‌عنوان رهبر اروپا معرفی و با این کار جایگاه داخلی خود را نیز احیا کند.
علاوه بر این، کشورهای ضعیف‌تر اتحادیه اروپا از جمله یونان هربار که دچار دردسرهای مالی می‌شوند، به کمک مالی و سخاوتمندی‌های خانم مرکل امیدوارند.
ندا آکیش/خبرنگار
