بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
سایت بدون -سال ١٣۶٣ کتابی از یکی از بزرگ‌ترین نویسندگان معاصر ژاپنی، یاسوناری کاواباتا چاپ شد؛ سه‌گانه‌ای با نام «آوای کوهستان» با ترجمه داریوش قهرمان‌پور. این کتاب را آن سال انتشارات «رضا» منتشر کرده بود و سه اپیزود رمان‌وار داشت: «آوای کوهستان»، «سرزمین برف» و «هزار درنا». حالا بعد از قریب به ٣۶ سال، بار دیگر مترجمی سراغ یکی از همین اپیزودها رفته است؛ رمانی با عنوان «قلمرو رؤیایی سپید». این بخش درواقع همان «سرزمین برف» است و انتشارات «ققنوس» آن را به شکل جداگانه به‌تازگی با ترجمه مجتبی اشرفی چاپ کرده است.
یاسوناری کاواباتا با چیره دستیِ بسیار زیادِ خود داستان را به‌آرامی، همچون نوری که لحظه ای بر پردهای تیره میافتد و تماشاگر لمحهای از آن را میبیند، پیش می‌برد و بهتدریج با عمیق ترین زوایای روحی شخصیتها آشنامان میکند. گویی خواننده، همچون تماشاگری که در سالن تاریک سینما نشسته، هر آن منتظر دیدن لحظهای از مرئی شدن این تصاویر دنیای خیالی است.
کاواباتا نخستین نویسندۀ ژاپنی است که توانست با ترسیم آداب و رسوم و فرهنگ غنی ژاپنی، با نوشتن آثاری درخشان که از مهمترین و برجسته ترینِ آن‌ها میتوان به دو اثر قلمرو رؤیایی سپید و آوای کوهستان اشاره کرد، نظر آکادمی نوبل را بهخود جلب کند. کتاب حاضر شاهکار اوست، و آوای کوهستان را نیز به سبب فرم بدیعش در روایت داستان و شخصیت‌پردازی مهمترین اثر او دانسته اند.
در پست جلد کتاب آمده است: «قطار از تونلی طولانی عبور میکند و وارد قلمروی رویایی که پوشیده از برف است می‌شود. و اینگونه است که، با حرکت آرام قطار و عبورش از ایستگاه‌های مختلف، راوی ما نیز وارد داستان می‌شود و زوایایی از قصه خود را، همچون تابلوهایی از رویا که گاه داستانی عاشقانه گاه داستانی از تنهایی، انزوا، اندوه و ازهمگسیختگی روابط عاطفی، برایمان بازگو میکند.»
یاسوناری کاواباتا با چیرهدستیِ بسیار زیادِ خود داستان را به‌آرامی، همچون نوری که لحظهای بر پردهای تیره می‌‌‌یافتد و تماشاگر لمحهای از آن را میبیند، پیش می‌برد و بهتدریج با عمیق‌ترین زوایای روحی شخصیتها آشنایمان میکند. گویی خواننده، همچون تماشاگری که در سالن تاریک سینما نشسته، هر آن منتظر دیدن لحظهای از مرئی شدن این تصاویر دنیای خیالی است.
کاواباتا سال ١٨٩٩ به دنیا آمد، سه ساله بود که پدر و مادرش را از دست داد و چهار سال بعد هم مادربزرگش را. او در آن سن‌وسال، تنها یک خواهر داشت که او هم در نه سالگی درگذشت. این مرگ‌های پی‌در‌پی، تأثیرات فراوانی در روح و روان پسرکی گذاشت که بعدها قرار بود یکی از بزرگ‌ترین نویسندگان ژاپن باشد. او سال ١٩٢٠ مطالعات ادبی را در دانشگاه آغاز کرد و سال ١٩٢۴ از آنجا فارغالتحصیل شد. «آوای کوهستان»، «خانه زیبارویان خفته»، «رقصنده ایزو»، «کیوتو» و… تنها بخشی از آثارش هستند که همگی شهرتی جهانی دارند. کاواباتا چهار‌سال پیش از مرگش و در ۶٩ سالگی توانست نخستین نویسنده ژاپنی شود که موفق به دریافت نوبل ادبیات شده است. زبان شاعرانه و پرتصویر این نویسنده یکی از مهمترین دلایل شهرت آثارش است.
