یادداشت سایمون کوپر درباره کیلیان امباپه نابغه فرانسوی /بالاتر از این ،یعنی کجا؟

نویسنده :سایمون کوپر
سایت بدون- یکی از ویران کننده‌ترین اتفاقاتی که می‌تواند در حرفه یک فوتبالیست رخ دهد، قهرمانی جام جهانی است. وقتی شما به بالاترین نقطه فوتبال می‌رسید، دیگر چه جایی برای رفتن می‌ماند؟ بیشتر بازیکنان تیم ملی فرانسه در جام جهانی ۱۹۹۸ در فصل ۱۹۹۹-۱۹۹۸ در رقابت‌های لیگ افتضاح بودند. کاپیتان‌شان، دیدیه دشان بعدها اعتراف کرد دچار سردی جسمی و روحی شده. در جام جهانی بعدی، فرانسه از مرحله گروهی حذف شد؛ سرنوشتی که برای سه تا از چهار قهرمان بعدی نیز رقم خورد.
قهرمانی جهان برای یک بازیکن جوان بدتر است. در سال ۲۰۰۲ رونالدینیو بازیکن ۲۲ ساله پاری‌سن‌ژرمن با برزیل قهرمان جهان شد، سپس زمان کوتاهی بهترین بازیکن جهان شد اما چهار سال بعد با سرعت در سراشیبی سقوط راه می‌پیمود. بنابراین طبیعی است که نگران یک مهاجم جوان دیگر از پاری‌سن‌ژرمن، کیلیان امباپه باشیم که در ۱۹ سالگی با فرانسه قهرمان جهان شده و حرفه‌اش زیر و رو شده. خودش گفته بود بردن جام جهانی و گلزنی در فینال نهایت آرزویش بوده. بعد از آن دیگر بازی در یک شهر کوچک فرانسه یا حتی آنفیلد سخت است. امباپه در بازی اول لیگ قهرمانان یک گل زد اما در آخرین دقیقه توپ را لو داد تا روبرتو فیرمینو گل پیروزی قرمزها را بزند. چند هفته بعد از لوژنیکی، طلسم قهرمانی جهان دامن امباپه را گرفته.
مستند کانال TF1 کمک خوبی بود برای شناختن امباپه؛ او عضو منظم و محبوب تیم بود که بقیه از شوخی درباره سن و سالش لذت می‌بردند. در یک صحنه، دشان عصبانی بعد از پیروزی همراه با شانس ۲ بر یک مقابل استرالیا فریاد می‌زند: «نمی‌خواهم هیچ کس بخندد» بعد رو به امباپه می‌کند و می‌گوید: «کیلیان کمتر از همه تلاش کرد و فقط ۳ درصد دویدن‌هایش پرشور و جدی بوده.»
این صحنه یادآور حکمرانی آمار در رختکن‌های مدرن است اما آنچه بعد نمایش داده می‌شود، پنجره‌ای به دنیای امباپه است، نوجوانی که بعد از نخستین بازی‌اش در جام جهانی ناامیدکننده بوده و مقابل هم‌تیمی‌هایش شرمنده شده. او به دوربین می‌گوید: «دشان همان کاری را کرد که یک مربی بعد از انجام نشدن خواسته‌هایش باید بکند.»
امباپه توانست حمله دشان را هضم کند چون از وقتی ۱۴ سال داشته در فضای حرفه‌ای زندگی کرده. پدر او که مربی تیم جوانان باشگاه آماتور بوندی در حومه پاریس بود با این ایده او را پرورش داد که آنچه اهمیت دارد بازی بعدی است؛ برای همین در ۱۹ سالگی به اندازه بقیه برای قهرمانی جهان آماده بود. در این مستند، او بعد از قهرمانی جهان می‌گوید: «بردن جام هم یک گام دیگر است چون سریع رشد می‌کنم و هر شش ماه یا یک سال یک بار به سطح دیگری وارد می‌شوم. مردم فراموش می‌کنند که تو قهرمان جهانی، تو کیلیان امباپه پاری‌سن‌ژرمن هستی و تو باید ثابت کنی لیاقت بازی در تیم را داری. هر سال باید به نقطه صفر برسی مثل اینکه هیچ کاری نکرده‌ای.»
بردن جام جهانی سبک زندگی او را تغییر نداده زیرا قبل از آن هم مثل یک زندانی محصور در خانه مجللش زندگی می‌کرد، تنها کار او بازی فوتبال است. وقتی استرس را در چهره دیگران می‌بیند، درک چندانی ندارد چون خودش احساس نمی‌کند. یک بار گفته بود همه چیز برایش آسان به دست آمده.
وقتی او و دیگر هم‌تیمی‌های قهرمان جهانش، پرسنل کیمپمبه و آلفونس آرئولا برای تمرین پیش‌فصل به پاری‌سن‌ژرمن آمدند، بقیه برایشان دایره‌ای تشکیل دادند و تشویقشان کردند. آنها به دستاوردی رسیده بودند که شاید دست نیمار هم به آن نرسد اما امباپه گفت: «نیمار سوپراستار بزرگتری نسبت به من است، او سال‌ها در بارسلونا کار کرده تا به اینجا رسیده.»
۲۷ مرداد، امباپه نخستین بازی بعد از فینال جام جهانی را انجام داد اما این بار در استادیوم روستایی در بریتانی. او بین دو نیمه آمد وقتی گنگان با یک گل جلو بود، امباپه دو گل زد تا بازی را برگرداند. چند بازیکن گنگان افتخار می‌کردند که در یک زمین کنار او قرار دارند، یکی از چالش‌های جدید امباپه وقتی است که شش بازیکن حریف می‌خواهند پیراهنشان را با او عوض کنند.
تا اینجای فصل، او در دو و نیم بازی چهار گل زده و نخستین بازیکن زیر ۲۰ سال است که در ۴۵ سال اخیر به آمار ۳۰ گل در لیگ فرانسه رسیده. او همچنین نخستین قهرمان جوان جهان بعد از جوزپه برگومی سال ۱۹۸۲، نخستین گلزن جوان فینال جام جهانی بعد از پله ۱۹۵۸ و دومین بازیکن گران جهان بعد از نیمار است، پاریسی‌ها برای او ۱۳۵ میلیون یورو به موناکو داده‌اند که ۴۵ میلیون یورو هم جای پاداش دارد.
با وجود این او هم انسان است. ۱۰ شهریور در دقیقه آخر بازی با نیم به خاطر زمین زدن بازیکنی که او را هل داده بود، اخراج شد. وقتی شما در صدر جهانید، طبیعی است همه جا به خودتان حق هر کاری را بدهید. بعد از بازی هنوز کله‌اش داغ بود که گفت: «باز هم این کار را می‌کنم» کمی بعد اما به توصیه پاری‌سن‌ژرمن یا پدرش از هواداران باشگاه عذرخواهی کرد.
در حالی که خطر ویران شدن حرفه او با قهرمانی جهان وجود دارد، یک احتمال قوی هم هست که امباپه بدتر شود به دلیل آنکه در زمین آزادی بیشتری به او داده می‌شود. فصل قبل در پاری‌سن‌ژرمن و فرانسه به‌عنوان بال بازی می‌کرد اما این فصل به مرکز آمده. مربی جدید پاریسی‌ها، توماس توخل ۲-۵-۳ را ترجیح می‌دهد به این نحو که نیمار پشت سر امباپه و ادینسون کاوانی بازی کند. در فرانسه بال راست است اما بیش از پیش به وسط میل حرکت دارد. به زودی نقش اصلی می‌شود چون الیویه ژیرو، مهاجم نوک تیم، جام جهانی بدی داشت و امروز ۳۲ ساله می‌شود. خط حمله فرانسه را تصور کنید که آنتوان گریزمان و امباپه جلو و نبیل فاکر پشت سرشان است، از تیم جام جهانی هم بهتر به نظر می‌رسد.
تماشای امباپه در پیروزی ۲ بر یک فرانسه مقابل هلند در بازی ۱۸ شهریور ترسناک بود. او را ۲۱ بازیکن طراز اول محاصره کرده بودند و گویا می‌خواست قوی‌تر از همه باشد. کسانی که مراقبش بودند از سرعتش وحشت داشتند که همیشه چند متری جلوتر است. هر توپی در اطراف قلمرو او خطرناک است چون حتی اگر پنج متر عقب باشد می‌تواند خودش را برساند. همواره در حال حرکت است و وقتی توپ را می‌گیرد، حتما کاری می‌کند، در این بازی هشتمین گل سالش برای فرانسه را زد. بعد از بازی یکی از بازیکنان تیم قهرمان ۱۹۹۸، کریستوف دوگاری گفت: «فکر می‌کنم کسانی که در ۱۰ سال آینده بازی او را می‌بینند، خیلی خوش شانس هستند مثل آنهایی که مارادونا و پله را دیدند.» این شاید شبیه یک تعریف باشد اما تصور کنید وقتی را که امباپه بتواند یک سطح بالاتر برود.
مترجم: سیدعلی بلندنظر