بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
نویسنده :سید لو
سایت بدون -طرفداران رئال مادرید هرگز حاضر نبودند به پاهای گرت بیل بوسه بزنند، به‌ویژه پس از آنکه ایجنت بیل گفت که آنها باید این کار را انجام دهند اما آنها حداقل می‌توانستند کمی او را تشویق کنند. با این حال، همین هم خواسته زیادی بود.
چهارشنبه شب بود که رئال مادرید در نیم‌ساعت، دو گل از آژاکس عقب افتاد. آنها حالا در مجموع دو دیدار سه بر دو باخته بودند. در این هنگام، بیل در کنار خط طولی ایستاده بود تا جای لوکاس واسکس را بگیرد. اتفاق غیرمنتظره‌ای روی داده بود: قهرمان اروپا داشت حذف می‌شد مگر آنکه کسی به کمکشان می‌آمد و نجاتشان می‌داد. مادرید باید گل می‌زد. آنها به یک نفر نیاز داشتند.
شاید طرفداران رئال با مصدومیت لوکاس، بیل را برای جانشینی او انتخاب نمی‌کردند. مارکو آسنسیو هم روی نیمکت بود، هرچند که او شش دقیقه بعد، زمانی که وینیسیوس هم مصدوم شد به زمین آمد. ایسکو هم بود اما در هر حال بیل به زمین رفت؛ کسی که از نظر تعداد گل در دقایق بازی، بهترین عملکرد را در میان بازیکنان رئال دارد، دومین گلزن برتر تیم در این فصل است و در فینال کیف به بازی آمد و آن کارهای فوق‌العاده را انجام داد.
امسال قرار بود سال گرت بیل باشد. کریستیانو رونالدو در تابستان به یوونتوس رفته بود. بیل توانسته بود چهار بار فاتح لیگ قهرمانان شود، یک بار جام حذفی و یک بار هم لیگ را فتح کند. او در دو فینال اروپایی گل زد و در یک فینال دیگر هم در ضربات پنالتی دروازه حریف را باز کرد. او را می‌توان زننده بهترین گل تاریخ فینال جام حذفی همچنین بهترین گل تاریخ فینال لیگ قهرمانان دانست.
بیل کسی بود که می‌توانست ناجی رئال مادرید شود. او می‌توانست قهرمان تیم باشد اما زمانی که می‌خواست به زمین برود کسی تشویقش نکرد. حتی کسی فریاد نزد: «برو و ثابت کن که ما اشتباه می‌کنیم.» بلکه برای او به نشانه اعتراض سوت زدند.
ماجرا همین است. طرفداران حتی به خاطر هدف مشترکی که با بیل دارند هم او را تشویق نمی‌کنند. او فرصت آن را داشت که در بازی با آژاکس اوضاع را برگرداند اما اینطور نشد. بیل در دقایق پایانی نیمه اول توپ را به تیر دروازه آژاکس زد. آژاکس در ادامه دو گل زد و رئال را پس از ۱۰۱۲ روز قهرمانی در اروپا، از لیگ قهرمانان حذف کرد.
این تیم در پنج دوره قبلی لیگ قهرمانان چهار بار قهرمان شده بود. حالا دوران آنها به پایان رسیده است. شاید هم پیش‌تر به پایان رسیده بود و این شکست تنها پایان این دوران را تایید می‌کرد. فصل برای مادرید زود تمام شد. آنها در عرض هفت روز از گردونه سه رقابت اصلی خارج شدند. نخستین فصل پس از رونالدو در ماه مارس به پایان رسید، آن هم به شکلی فاجعه‌بار. این نخستین فصل گرت بیل بود و شاید هم آخرین فصل او.
واکنش تماشاگران به تعویض لوکاس با بیل نشان می‌داد که او راه بازگشتی در باشگاه ندارد. اگر او رئال را نجات می‌داد شاید می‌شد امیدوار بود اما حالا دیگر هیچ چیز برای رئال باقی نمانده است که فصل آنها را نجات دهد. رئال مادرید در شش ماه آینده هیچ دیدار مهمی نخواهد داشت.
در واکنش رسانه‌ها و طرفداران یک پرسش تکرار می‌شد: تقصیر کیست؟ بعد از بازی، برخی به رییس باشگاه اشاره می‌کردند و شعار می‌دادند: «فلورنتینو، استعفا!» برخی به مربی اشاره داشتند و حتی شعارهایی در حمایت از ژوزه مورینیو سر داده شد، هرچند که اکثر افراد بر این باور بودند که تنها مقصر شرایط فعلی، سانتی سولاری نیست.
برخی به بازیکنان اشاره داشتند. مارسلو در گذشته بارها مقصر شناخته شده بود اما حالا او در میدان حضور نداشت. تونی کروس هم که گفته بود: «همه پایین‌تر از حد خود بودیم، از جمله خودم» و از او انتقادات بسیاری شد. سرخیو راموس هم از انتقادات دور نماند، به‌ویژه که او عامدانه بازی برگشت با آژاکس را از دست داده بود و از جعبه‌ای شیشه‌ای در جایگاهی مخصوص بازی را تماشا می‌کرد اما انتقادات از بیل پس از بازی کمتر از دقایقی بود که او قرار بود به زمین برود.
پس از شکست، واکنش طرفداران کاملا قابل پیش‌بینی بود. آنها می‌خواستند بازیکنان تعهد بیشتری نشان دهند و بازیکنان جدیدی هم به باشگاه بیایند. چند نظرسنجی انجام شد و از طرفداران خواسته شد بگویند دوست دارند چه بازیکنانی بیایند و چه بازیکنانی بروند. فهرست اول طولانی بود و فهرست دوم طولانی‌تر. در فهرست دوم، بیل در حوالی صدر جدول قرار داشت. در واقع اگر نظرسنجی پیش از چهارشنبه انجام می‌شد هم اوضاع همین بود.
اما پیدا کردن استراتژی خروج او، به نحوی که به سود همه باشد، کار دشواری است. باید باشگاهی پیدا شود که با در نظر گرفتن سن او، قیمت او و دستمزدی که می‌گیرد، او را بخرد.
پس از فینال لیگ قهرمانان فصل پیش که او در آن به‌عنوان بازیکن جانشین دو گل زد، گفت که نمی‌تواند یک فصل دیگر را به این ترتیب بگذراند و تا این حد روی نیمکت بنشیند. به او اطمینان دادند که اینگونه نخواهد شد. همچنین به او گفتند که نقشی محوری‌تر ایفا خواهد کرد، به‌ویژه که او تنها کسی نبود که در آن شب تهدید به رفتن کرد. رونالدو هم گفت می‌رود، و البته رفت.
او این فرصت را داشت که از زیر سایه بیرون بیاید اما نتوانست. مارسلو گفت که ارتباط برقرار کردن با بیل واقعا دشوار است. تیبو کورتوا گفت که او برای صرف شام با هم‌تیمی‌ها بیرون نمی‌آید چون زود می‌خوابد. او گفت که لقب بیل «گلف‌باز» است. در بازی در خانه لوانته، دوربین‌های تلویزیونی تصویر او را در حالی شکار کردند که داشت یک مسابقه گلف را روی گوشی موبایلش می‌دید.
انتقادات از او بالا بود اما مضحک هم بود. از او انتقاد می‌شد که چرا گلف دوست دارد و زود می‌خوابد! اینکه او اسپانیایی بلد نیست هم جرم سنگینی نیست. اینکه شما بلد نباشید آدرس بپرسید دلیل نمی‌شود که نتوانید فاتح لیگ قهرمانان شوید.
اما مشکل ریشه‌ای‌تر از اینها است. این انتقادات نشان می‌دهد که او با رختکن تیم فاصله دارد. او فردی است که کامل در تیم جا نیفتاده است و هم‌تیمی‌هایش از او خیلی راضی نیستند. او همیشه بازیکنی ساکت بوده است و بیل احتمالا از دست هم‌تیمی‌هایش آزرده‌خاطر شده است که از او به صورت علنی انتقاد کرده‌اند و او را مقابل گرگ‌ها انداخته‌اند.
این حس وجود دارد که بیل و بازیکنان دیگر همدیگر را درک نمی‌کنند. مساله تنها زبان نیست. طرفداران هم از او خسته شده‌اند. آنها برای او سوت می‌زدند که البته این کار در مادرید غیرمعمول نیست و همه هم این کار را نمی‌کردند. برخی رسانه‌ها که از بازیکنان اسپانیایی دفاع می‌کنند علیه او موضع گرفتند. انگار که او مسوول همه چیز است.
بیل در رئال مادرید کاملا موفق بوده است و آمار گلزنی فوق‌العاده‌ای داشته و ۱۰۱ گل برای باشگاه زده است اما انگار هر کاری که کرده کافی نبوده است. عجیب است که چنین ابهاماتی پیرامون بازیکنی وجود دارد که کارش را به‌خوبی انجام داده است اما این انتقادات وجود دارد. او گران‌ترین بازیکن دنیا بود و با وجود گل‌های فراوانی که زده، گل‌های بسیاری هم بوده که نزده است. او بازی‌های زیادی را هم به دلیل مصدومیت از دست داده است. او تنها در ۵۰ درصد دقایق حضورش در رئال مادرید بازی کرده است.
به جای آنکه با بیل همدردی شود، طوری با او رفتار شد که انگار مصدومیت‌هایش تقصیر خودش است. این حس وجود دارد که هرچند که او سرنوشت‌ساز ظاهر شده اما بر جریان بازی‌ها سلطه نداشته است. گل‌هایی که او در بزرگ‌ترین بازی‌ها زده به ضررش تمام شده است. طرفداران می‌خواستند که او هر هفته برایشان از این گل‌ها بزند.
به‌ویژه در این فصل که قرار بود فصل او باشد. امسال، مادرید دچار فروپاشی شده است. این بیماری کل رئال را فراگرفته است اما این بازیکنان هستند که زیر فشار انتقادات می‌روند. بسیار از این صحبت شده که مادرید نتوانسته جانشینی برای رونالدو و گل‌هایش پیدا کند و کسی از فجایع خط دفاعی تیم حرفی نزده است. به این ترتیب همه به بیل اشاره می‌کنند که نتوانسته جای خالی رونالدو را پر کند. لوکا مودریچ گفت که برخی بازیکنان می‌توانستند در این فصل پا پیش بگذارند. بسیاری گفتند که منظور او بیل بوده است. او ۱۳ گل زده ولی وینیسیوس و لوکاس به او ترجیح داده شده‌اند.
سال گذشته، در کیف، او به‌عنوان بازیکن جانشین به زمین رفت و رئال را قهرمان کرد اما در بازی با آژاکس، او به میدان رفت و تیر دروازه را به لرزه درآورد و رئال بازی را باخت.
زمانی که بیل در کنار خط طولی ایستاده بود، فرصت آن را داشت که رئال را نجات دهد و خودش را هم نجات دهد. شاید این آخرین فرصت او بود اما این اتفاق نیفتاد. شاید قرار نبود هرگز این اتفاق بیفتد.
منبع: ESPN
