بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
نویسنده: گابریله مارکوتی
ایوان راکیتیچ پس از تساوی ۲ بر ۲ بارسلونا برابر والنسیا گفت که تیمش تا آن حد بر حریف تسلط داشت که بازی مانند هندبال شده بود. (من با هندبال خیلی آشنا نیستم اما فرض می‌کنم منظورش یکی از آن وقت‌هایی است که یک تیم عقب می‌نشیند و تیم دیگر توپ را مرتبا پاس می‌دهد.)
اما این تسلط زمانی رقم خورد که بارسا در خانه ۲ بر صفر عقب افتاده بود و والنسیا ترجیح می‌داد از ضدحمله استفاده کند. حتی در آن زمان هم عملکرد بارسا چیز خاصی نبود.
آرتورو ویدال، فیلیپه کوتینیو و لوییس سوارس همه پایین‌تر از حد خود بازی کردند، پس چه کسی تفاوت دو تیم را رقم زد؟ مشخص است؛ لیونل مسی. گل تساوی او در نیمه دوم را تنها خود او می‌توانست بزند.
قهرمان اسپانیا به‌شدت وابسته مسی است و این دغدغه بزرگی برای آنها است چون ضربه‌ای که او در برخورد با تونی لاتو دریافت کرد ممکن است باعث شود دیدار رفت ال‌کلاسیکو برابر رئال‌مادرید در جام حذفی را از دست بدهد. همچنین بارسلونا پیش از دیدار با والنسیا به فکر بازی با رئال بود و جوردی آلبا، کلمان لنگله و آرتور نیمکت‌نشین شده بودند.
شکست اتلتیکومادرید برابر رئال‌مادرید تا حدی توانست تساوی بارسلونا را جبران کند اما بارسا در روز شنبه نمی‌دانست که اتلتیکو روز یکشنبه چه کار خواهد کرد. آنها می‌دانستند یاران دیه‌گو سیمئونه می‌توانند به فاصله سه‌امتیازی آنها برسند و تازه بازی رودرروی دو تیم در نوکمپ هم مانده است و بارسلونا باید در خانه سویا و رئال‌مادرید هم بازی کند.
تقصیر ارنستو والورده نیست که مسی بار تیم را به دوش می‌کشد یا عثمان دمبله در حالی که داشت بار تهاجمی تیم را به دوش می‌گرفت مصدوم شد، اما بارسلونا ۱۸ ماه پس از آمدن والورده، انگار به عقب برگشته است.
منبع: ESPN
