بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
سایت بدون – وقتی آرای پارسا خائف در مرحله‌ی نیمه‌نهایی برنامه‌ی «عصر جدید» اعلام شد برخی سایت‌های خبری به‌شوخی نوشتند که او بیشتر از افرادی مثل محسن رضایی، علی‌اکبر ولایتی، مصطفی میرسلیم و … در انتخابات ریاست جمهوری رأی آورده است. این خبر از یک طرف طعنه و کنایه‌ای بود به شخصیت‌های سیاسی و محبوبیت‌شان و از طرف دیگر از موفقیت استثنایی یک نوجوان حرف می‌زد. چهار و نیم میلیون رأی پارسا یک اتفاق هیجان‌انگیز بود؛ او با ترانه‌ی مشهور «ساری گلین» توانسته بود بین عامه‌ی مردم، آن‌هایی که هنوز تماشای تلویزیون را انکار نمی‌کنند، محبوب شود. مهارت او در اجرای قطعه و اوج‌و‌فرودها، تحریرها، انتقال درست از نت‌های پایین به بالا، تغییر از بخش ایرانی ترانه به بخش ترکی و استفاده از صدای «شهریار» باعث شد تا او نمایشی حیرت‌انگیز داشته باشد. انکار توانایی و استعداد خاص خائف ممکن نیست اگرچه باید دانست که صدای سوپرانوی او احتمالا بعد بلوغ تغییر خواهد کرد و این تغییر ممکن است از کیفیت کار او بکاهد. تنها راه ممکن، آموزش جدی‌تر و کمک به او برای گم نشدن در شهرت ناگهانی و البته نترسیدن از شکست است؛ هر کدام از این وقایع ممکن است زندگی نوجوانانه‌ی او را به‌خطر بیندازد، هم او را دچار بحران روحی و روانی کند، هم او را وادار به انجام کارهای بزرگ‌تر از سن‌اش کند و تعادل زندگی‌اش را به خطر بیندازد. پارسا خائف باید مراقب باشد به‌وسیله‌ی رسانه‌ها، گروه‌ها و محافل مختلف «مصرف» نشود و همچنان در جایگاه یک خواننده‌ی معقول آموزش ببیند و رشد کند. موفقیت او در «عصر جدید» یک شروع است نه پایان، بنابراین هنوز نیاز به هدایت و مراقبت از طرف خانواده و حتی همشهری‌هایش دارد.
موفقیت خائف در این برنامه یک نکته‌ی دیگر را هم به ما یادآوری می‌کند، این‌که چقدر موسیقی و خوانندگی بین مردم طرفدار دارد و تلویزیون چطور با نادیده گرفتن این مخاطبان به آن‌ها بی‌توجهی می‌کند.
