درباره کوئنتین تارانتینو و فیلم تازه اش که جشنواره کن را به هم ریخت/آقای خاص

سایت بدون-کمتر کارگردانی در سینمای جهان پیدا می‌شود که بتوان آن را با کوئنتین تارانتینو مقایسه کرد. در واقع اگر دقیق‌تر بخواهیم نگاه کنیم تارانتینو را می‌توان یک فیلمساز منحصربه‌فرد دانست؛ فیلمسازی که استاد ساخت فیلم‌هایی با ساختار غیرخطی و مبتنی بر استفاده پررنگ از موسیقی برای پیشبرد قصه است. تارانتینو که از همان اثر نخستش یعنی «سگ‌های انباری» همیشه مورد علاقه منتقدان و مخاطبان سینما قرار داشته، این روزها با نمایش اثر جدیدش یعنی «روزی روزگاری هالیوود» در جشنواره فیلم کن حسابی مورد توجه منتقدان و اهالی سینما قرار گرفته است؛ اثری که نمایش آن در این جشنواره علاوه بر تشویق ویژه و ممتد تماشاگران، با انبوهی از نقدهای مثبت منتقدان سینمایی نیز روبه‌رو شده است.
جشنواره‌ای که تارانتینو را جهانی کرد
بدون شک تارانتینو و سینمای خاص او بخش مهمی از دستاوردهای هنری‌اش را مدیون حضور در جشنواره فیلم کن است. حضور این فیلمساز آمریکایی با فیلم سینمایی «عامه‌پسند» در جشنواره فیلم کن و اعطای نخل طلای این جشنواره به او باعث شد که نام تارانتینو به عنوان فیلمسازی در تراز جهانی مطرح شود؛ موفقیتی که او را وادار کرد در سال‌های بعد نیز فیلم‌های دیگرش را برای نمایش در این جشنواره آماده کند که ۲ اثر «ضدمرگ» و «حرامزاده‌های لعنتی» از جمله آثار تارانتینو بودند که به جمع نامزدهای نخل طلای کن نیز راه پیدا کردند. اساسا همین خاطرات خوش تارانتینو با این جشنواره بوده که او را ترغیب کرده تازه‌ترین اثرش را با وجود ترس از لو رفتن جزئیات قصه به این جشنواره بیاورد. تارانتینو همیشه سعی کرده با حفظ سبک منحصربه‌فرد خود هم نظر منتقدان سینما و هم نظر مخاطبان عام را جلب کند، آنچنان که با مشاهده کارنامه کاری او می‌توان گفت خالق «بیل را بکش»، «جانگوی آزاد شده» و «هشت نفرت‌انگیز»، همیشه یک فیلمساز خاص بوده است.
 استقبال باشکوه از آقای خاص
اغراق نیست اگر بگوییم که «روزی روزگاری هالیوود» مهم‌ترین فیلم جشنواره کن امسال، حداقل از منظر استقبال مخاطبان است. فیلمی که بر اساس آنچه رسانه‌ها منتشر کرده‌اند قرار است ۲ ماه پس از ‌نمایش در جشنواره فیلم کن، ۲۶ جولای امسال از سوی سونی پیکچرز اکران شود. نکته جالب توجه در ارتباط با این فیلم استقبال خیره‌کننده و چشمگیر مخاطبان کن از این اثر بود با تشویق ۶ دقیقه‌ای و ایستاده پس از نمایش آن؛ فیلمی که شدت استقبال مانع از حضور برخی عوامل اصلی آن در سالن نمایشش شد! جالب اینکه تارانتینو و سونی پیکچرز از یک روز پیش از نمایش فیلم از همه خواستند داستان فیلم را لو ندهند. در کن نیز «تیری فرمو» همین درخواست را از شرکت‌کنندگان در کن داشت تا همه بتوانند فیلم را بدون هیچ پیش‌زمینه‌ای در ماه جولای در سینماها ببینند. علاوه بر منتقدان حاضر در جشنواره، برای تماشای این فیلم چهره‌های درجه یک دنیای سینما نیز حضور یافتند که ژانگ زئی، گائل گارسیا برنال، دیگو لونا، لئا سیدو، تیلدا سوینتون و گیوم کنه برخی از مهم‌ترین آنها بودند.
«روزی روزگاری» واقعیت یا تخیل؟
اما داستان «روزی روزگاری هالیوود» دقیقا چیست و چرا تارانتینو از مخاطبان اثرش خواسته فعلا جزئیات قصه آن را لو ندهند؟ بر اساس آنچه رسانه‌ها در ارتباط با خط کلی قصه این فیلم منتشر کرده‌اند، داستان این فیلم در سال ۱۹۶۹ اتفاق می‌افتد و داستان یک ستاره‌ فراموش‌شده فیلم‌های وسترن (با بازی لئوناردو دی‌کاپریو) و بدلکارش (با بازی برد پیت) است که از جایگاه خود در هالیوود طی دهه‌ جاری ناراضی هستند. به علاوه کاراکتر دی‌کاپریو در همسایگی «شارون تیت» (با بازی مارگو رابی) زندگی می‌کند؛ زنی که در آن زمان همسر «رومن پولانسکی» کارگردان سرشناس هالیوود بود که در نهایت در خانه خود توسط پیروان گروه منسون به شکلی وحشیانه به قتل رسید. پولانسکی تا مدتی تصور می‌کرد «بروس‌لی» قاتل همسرش است. این اولین فیلم کوئنتین تارانتینو است که بر اساس ماجراهای واقعی ساخته می‌شود، البته با توجه به تغییراتی که تارانتینو در موضوع‌های تاریخی می‌دهد، در حال حاضر بزرگ‌ترین سوال در ارتباط با این فیلم میزان پایبندی او به جزئیات تاریخی این ماجرا و تغییر احتمالی پایان‌بندی این قصه و البته واکنش خانواده قربانیان این حادثه به فیلم است.
انتظارهایی که برآورده شد
تنها چند ساعت پس از نمایش «روزی روزگاری هالیوود» در جشنواره فیلم کن امسال موجی از نقدهای مثبت منتقدان همراه با امتیازهای بالای این فیلم در سایت‌‌های تخصصی سینمایی منتشر شد. «ایندی وایر» اعلام کرده است بیشتر واکنش‌ها به تازه‌‌‌‌‌ترین ساخته تارانتینو، مثبت و پرشور بوده بویژه بازی برد پیت، بسیار تحسین شده است. همچنین «پیتر بردشاو» منتقد سرشناس «گاردین» در صفحه توئیتر خود درباره این فیلم چنین نوشت: «یک کمدی سیاه برجسته… شوک‌آور، جذاب با تصاویر خیره‌کننده از نماهای آسمان آبی و غروب طلایی». «پیت هاموند» منتقد «ددلاین» نیز فیلم را محشر، سرگرم‌کننده و بشدت رضایت‌بخش خواند. هاموند همچنین به تمجید از برد پیت و دی‌کاپریو نیز پرداخت و بازی آنها را عالی خطاب کرد. نکته مهم‌تر این است که این فیلم اولین اثر دی‌کاپریو بعد از ۴ سال و پس از دریافت اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد برای فیلم «از گور برخاسته» است. نمره این فیلم فعلا در سایت IMDB روی عدد ۸/۹ از ۱۰ ایستاده است و به نظر می‌رسد شانس بالایی در کسب جوایز کن امسال داشته باشد.

مطلب پیشنهادی

ریشه و داستان ضرب المثل «آش و لاش»

سایت بدون – آش یک ماده غذایی است که همه اجزای آن از هم جدا …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *