در جست‌وجوی رد پای مجیدی و پین در استقلال



استقلال هنوز خودش را آزمایش می‌کند، ترکیب‌هایی را می‌آزماید تا بهترین ترکیب را پیدا کند. آزمایش‌های استقلال البته به دو پیروزی پی‌در‌پی تبدیل شده و ۶ امتیاز در آزمون و خطای آغاز فصل برای استقلال بسیار ارزشمند است. استقلال نسبت به فصل گذشته در پست‌هایی کلیدی تغییرات پرشماری داشته و این کار هر تیمی را در ابتدای فصل می‌تواند سخت کند اما استقلال لیگ را با حداکثر امتیاز تا هفته دوم پیش رفته است.
استقلال در هر دو بازی‌اش مقابل هوادار و ذوب‌آهن فشار حریف را تجربه کرد اما دروازه‌اش را بسته نگه داشت. این امیدوارکننده است اما توجه کنیم که هوادار و ذوب‌آهن مهم‌ترین حریفان استقلال در این فصل نیستند و میزان فشاری که آنها توانستند در بازی به استقلال تحمیل کنند، نشان می‌دهد که خط میانی استقلال کاری را که باید انجام دهند، با کیفیت مطلوبی از پس انجامش برنمی‌آیند.
آرتور یامگا بازیکن جدید فرانسوی استقلال، مقابل ذوب‌آهن به ۷ سال قبل خود برگشت، وقتی وینگر – مهاجم تیم جوانان کیه‌وو بود، در تنها سالی که مثل یک گلزن بازی کرد، ۱۶ گل در رده جوانان ایتالیا زد و دیگر هم این موقعیت برایش تکرار نشد. یامگا را در خبرها مدافع راست و وینگر راست معرفی کرده‌اند اما در اولین بازی‌اش نه مدافع راست بود و نه انگار قرار است جانشین وریا غفوری در ترکیب استقلال باشد. او پست گوش – مهاجم را بازی کرد، ۲ گل هم زد و در اولین بازی‌اش برای استقلال فارغ از گل‌هایش، امیدوارکننده بود، اگرچه بدون توپ کند می‌دوید. یامگا را که پیشنهاد گابریله پین برای استقلال است، می‌توانیم اولین اثر از حضور مربی ایتالیایی در استقلال بدانیم، خریدی هوشمندانه که می‌تواند استقلال را به آرزوهای بزرگی برساند.
اگر وسط این بحث‌های پیروزی استقلال در اصفهان حوصله دارید، آرتور یامگا را مقایسه کنید با امین قاسمی‌نژاد. اولی ۲۵ ساله است و در اولین حضورش ۲ گل می‌زند، دومی را برای جشن پایان فوتبال با قیمتی گزاف به استقلال آورده‌اند.
بازی امیرحسین حسین‌زاده باید در استقلال معنا پیدا کند. او از مستعدترین بازیکنان لیگ برتر است اما برای اینکه در استقلال اثر بیشتری بگذارد، فرهاد مجیدی باید با او طرح و برنامه‌اش را نشان دهد. حسین‌زاده یکی از مهم‌ترین بازیکنانی است که با او باید بازی استقلال را بشناسیم و بدانیم که ایده‌های مربیان در شکل دادن به بازی تیم کدام است. آنچه از حسین‌زاده مقابل ذوب‌آهن دیدیم، نمایشگر ایده‌های فرضی استقلال نبود.
استقلال در بازی دوم فصل هم نشان داد که می‌خواهد بازی را در خط میانی به آرش رضاوند بسپارد اما از استقلال اصرار و از رضاوند انکار. آرش رضاوند بهترین گزینه برای بازی در پست بازیساز برای تیمی نیست که می‌خواهد قهرمان لیگ برتر باشد اما فرهاد مجیدی انگار باور دارد که با رضاوند می‌تواند بازی تیمش را بسازد. نتیجه‌اش می‌شود همین چیزی که در دو بازی استقلال مقابل هوادار و ذوب‌آهن دیده‌ایم، رضاوند است و فوتبالی که زایش ایده در جریان بازی ندارد.
استقلال با محمد دانشگر و سیاوش یزدانی خط دفاع مطمئنی را ساخته است. مرادمند هم هست تا دفاع ۳ نفره استقلال، فرصتی ایجاد کند برای وریا غفوری و جعفر سلمانی. این دو نفر از نقش‌های دفاعی فاصله گرفته‌اند و در نقش‌های هجومی سهم بیشتری دارند. این می‌تواند استقلال را به تیم هجومی‌تری تبدیل کند، بخصوص وقتی استقلال در مرکز میدان هافبک‌هایی برای طراحی ندارد. دو نمایش استقلال در آغاز لیگ و دو پیروزی، این تیم را در موقعیت یک مدعی قرار داده است اما برای اینکه استقلال در کورس قهرمانی موفق باشد، هنوز باید برای فوتبالی که ارائه می‌دهد، کار کند. نقش فرهاد مجیدی و گابریله پین در استقلال را باید در جریان بازی پیدا کنیم، ردپایی که نشان دهد مربیان مشغول کارند.

فرشاد کاس‌نژاد /ایران ورزشی

مطلب پیشنهادی

ریشه و داستان ضرب المثل «بی دست و پا»

سایت بدون – دست و پا ابزار انسان برای انجام کار هستند بعضی از انسان …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *