بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
سایت بدون -دوران طولانی فرگوسن در یونایتد و موفقیت اعجاب‌آورش شاید برای بسیاری از فوتبال‌دوستان این سوال را در ذهن بیاورد که چطور فرگوسن توانست مدتی طولانی در یک باشگاه بماند؟ حال به ۶ فاکتور اثرگذار بر این مورد خواهیم پرداخت.
فرصت
پیش از هر چیز، این مدیران منچستریونایتد بودند که با فرصت دادن به او راه این سفر طولانی را برای مرد اسکاتلندی باز کردند. هر سرمربی برای مسلط شدن به اوضاع، شناخت و تطبیق با وضعیت باشگاه و جا انداختن فلسفه‌اش به زمان نیاز دارد.
مدیریت
فرگوسن معتقد بود وقتی بازیکن ۲۵ سالگی را رد می‌کند، باید برای داشتن جانشین مناسب در پستش برنامه‌ریزی کرد. علاوه بر تغییر نسل مشهور و اضافه کردن بازیکنانی مانند اسکولز و گیگز، مثال‌های دیگری هم برای این مورد وجود دارند. روی‌کین یکی از بازیکنان افسانه‌ای و محبوب بین هواداران منچستر یونایتد بود ولی درنهایت به خاطر اختلاف با سرمربی از تیم جدا شد. فرگی می‌گوید: «وقتی با تیمی بازی می‌کردیم، توجه می‌کردم که کدام‌یک از بازیکنان حریف روزی می‌توانند برای منچستریونایتد بازی کنند.» بعد از خروج کین، فرگوسن یکی از بهترین خریدهای دوره کاری‌اش را انجام داد و مایکل کریک را از تاتنهام به منچستر برد؛ بازیکنی که حتی بعد از خداحافظی فرگوسن و در قهرمانی لیگ اروپای ۲۰۱۶ هم یکی از مهمترین مهره‌ها در تیم مورینیو بود. این تفکر در بین دیگر مربیانی که توانستند مدت زمان نسبتا طولانی در یک باشگاه بمانند هم وجود دارد. همکاری دیگو سیمئونه و اتلتیکو نزدیک به یک دهه ادامه پیدا کرده است. در این یک دهه ستاره‌های زیادی از تیم جدا شدند اما اگر نگوییم اتلتیکو قدرتمندانه‌تر از قبل کار را ادامه داده، ضعیف‌تر هم نشده است.
قرارداد
نقل قولی از فرگوسن وجود دارد که تاکید می‌کند نباید قرارداد بازیکنان طوری بسته شود که تعداد زیادی از آن‌ها همزمان تمام شوند. علت این مورد را هم سوءاستفاده بازیکنان از این مورد می‌داند. بسیاری تیم‌ها به دلیل خروج همزمان تعداد زیادی بازیکن کلیدی ناگهان دچار افت فاحشی شدند.
ارتباط
اگرچه بسیاری علت حضور بلندمدت فرگوسن را سختگیری‌اش نسبت به رفتار بازیکنان و کنترل کردن آن‌ها می‌دانند اما باید توجه داشت که پس از او مربی دیگری به خاطر رفتاری مشابه در همین باشگاه و با همین مدیران جایگاهش را متزلزل‌شده دید. خوزه مورینیو به شدت با رفتارهای پوگبا مخالفت می‌کرد و چند بازی در اواخر دوران مورینیو، پل پوگبا نیمکت‌نشین شد. مشابه این قصه برای فرگوسن و بکام هم رخ داد. در پایان آن فصل بکام فروخته شد اما در رابطه با ماجرای پوگبا و مورینیو واکنشی کاملا عکس این از سوی مدیران تیم رخ داد.
به روز بودن
بسیاری از سرمربیان بعد از بالا رفتن سن‌شان به خاطر شیوه‌های سنتی مورد انتقاد قرار می‌گیرند اما فرگی نه تنها از دیگران عقب نمی‌‌‌افتاد که بعضا روش‌های جدیدی را به لیگ انگلیس یا فوتبال دنیا معرفی می‌کرد. عده‌ای او و کادر فنی‌اش را باعث جا افتادن چینش‌های تک مهاجمه در لیگ جزیره می‌دانند. فرگوسن مدتی پس از دوران اوج اندی‌کول و دوایت یورک، چینش تیم را از ۲-۴-۴ به ۱-۱-۴-۴ تغییر داد. بعدا مهاجم عقب‌تر در این سیستم در چینش ۱-۱-۴-۴ تبدیل به یکی از هافبک‌ها شد و ۱-۳-۲-۴ به وجود آمد. دیگر مثال پیشتازی او همکاری‌اش با بیل بسویک است. یکی از اولین روان‌شناسانی که رسما عضو یک باشگاه فوتبال شد.
احترام
احترام گذاشتن به سرمربی با رفتارهای سختگیرانه فرگی یا نحوه برخورد محکمش با بازیکنی که اشتباه کرده و چیزهایی مثل آن روش معروف به «سشوار» او تفاوت دارد. اگر بازیکنی با رفتار یا صحبت‌هایش کار‌های سرمربی را بی‌اهمیت جلوه دهد درنهایت نگرش آن‌ها نسبت به سرمربی را به شکلی منفی تغییر خواهد داد. درست مثل اتفاقی که درنهایت برای آرسن ونگر رخ داد و دیگر آن احترام و اعتماد لازم برای ادامه همکاری با تیم را نمی‌‌‌دید.
