بدون دانستن حق شماست ، بیشتر بدانید
بارسا باید تا ۹ تیر ۵۰۰ میلیون یورو از بدهی‌هایش را پس بدهد، آن وقت چطور می‌تواند هالند را بخرد؟
سایت بدون- «مدیر برنامه‌های ارلینگ هالند به بارسلونا رفته تا برای انتقال به تیم بزرگ این شهر با خوان لاپورتا مذاکره کند.» بیشتر شبیه دروغ سیزده بود، از آن دروغ‌های بزرگ که نمی‌شود باورش کرد.
چطور بارسلونا می‌تواند پول خریدن پرطرفدارترین مهاجم جهان را بدهد در حالی که نتوانست در ماه ژانویه سه میلیون یورو پول خرید اریک گارسیا، بازیکن منچسترسیتی را بپردازد؟ اصلاً منطقی به نظر نمی‌رسید. با این وجود فیلم‌ها بلافاصله منتشر شد، مینو رایولا و پدر هالند، آلف اینگ در فرودگاه بارسلونا مشاهده شدند که می‌خواستند با لاپورتا و همکارانش دیدار کنند.
برای هواداران بارسلونا که از وضعیت مالی باشگاه‌شان ویران شده بودند، این یک مائده بهشتی بود. شایعات واقعیت داشت؛ بارسلونا واقعاً می‌تواند هالند را بخرد!
فرض می‌کنیم واقعاً می‌تواند اما به چه قیمتی؟
تا جایی که می‌دانیم، بارسلونا در موقعیتی نیست که بتواند این خرید را انجام دهد. بارسلونا تقریباً ۲/۱ میلیارد یورو بدهی دارد. آنچه بیشتر مایه نگرانی است، اینکه بخشی از بدهی‌شان که نزدیک ۵۰۰ میلیون یورو است باید در کوتاه مدت پرداخت شود، دقیقاً ۹ تیر.
حتی اگر روی کاهش بیشتر دستمزدها، عقب انداختن پرداخت به طلبکاران و فروش احتمالی بازیکنان مازاد که دستمزدهای نجومی می‌گیرند، حساب کنیم، باز هم بارسلونا نیاز به کمک مالی دارد تا مخارج و مداخلش را میزان کند چه برسد به اینکه بخواهد بازیکن گرانقیمتی مثل هالند را بخرد.
شاید کمکی در راه است از گلدمن ساکس. بانک سرمایه‌گذاری چندملیتی آمریکایی به آبی اناری‌ها پیشنهاد داده وامی ۸۰۰ میلیون یورویی و ۳۰ ساله برای پروژه «اسپای بارسا» پرداخت کند که شامل بازسازی مجموعه تمرینی بارسلونا، نوکمپ و فضاهای اطرافش می‌شود اما این معامله که یکی از آخرین اقدامات خوسپ ماریا بارتومئو به‌عنوان رئیس بارسلونا بود، هنوز باید توسط جانشینش، لاپورتا و همچنین مجمع باشگاه تصویب شود. هیچ ضمانتی برای اینکه به آن چراغ سبز نشان دهند، وجود ندارد.
هزینه ابتدایی اسپای بارسا حدود ۶۰۰ میلیون یورو برآورد شده و بارتومئو تمایل داشت آن را از طریق خزانه باشگاه، سرمایه‌گذاران خارجی و فروش نام استادیوم به یک شریک تجاری تأمین کند.
حالا اما در میان اعضای باشگاه نگرانی گسترده وجود دارد در مورد اینکه اگر یک کمپانی بخواهد همه هزینه را که به حدود ۸۱۵ میلیون یورو رسیده، بپردازد جایگاه بارسلونا به خطر می‌افتد.
بر اساس قوانین، به دست آوردن سهام باشگاه توسط افراد حقیقی یا حقوقی ممنوعیت دارد و آبی‌اناری‌ها هم تأکید دارند که گلدن ساکس هیچ چیزی شبیه سهام از باشگاه به دست نمی‌آورد.
اما در آبان گذشته، مارک سیریا، اقتصاددان برجسته و معتمد لاپورتا، در مصاحبه با EFE ادعا کرد بارسا می‌خواهد از وام گلدمن ساکس برای پرداخت دستمزد بازیکنان استفاده کند: «گلدمن ساکس شرایط خوبی دارد چون سه تا چهاردرصد سود می‌گیرد اما اگر بارسلونا نتواند به موقع بازپرداخت کند، پیدایشان می‌شود. سؤال اینجا است که بارسلونا چطور تلافی می‌کند؟ با دارایی‌های باشگاه؟ با استادیوم؟ چون وقتی از یک بانک سرمایه‌گذاری وام می‌گیرید، شرایط خیلی سخت‌تر از بانک‌های سنتی است. قبول چنین توافقی دو نتیجه احتمالی دارد: تبدیل شدن باشگاه به یک کمپانی محدود ورزشی عام یا اینکه گروه سرمایه‌گذاری تا حدود ۷۰ درصد مالکیت باشگاه را در اختیار بگیرد.»
این اظهارات باعث شد بارسلونا با میلان مقایسه شود که اخیراً مالکیتش تغییر کرده. مالک قبلی باشگاه میلان، چینی‌ها به رهبری لی یونگ هونگ از «الیوت منیجمنت» پول قرض کردند تا باشگاه را بخرند اما وقتی در بازپرداخت وام به مشکل خوردند، کمپانی آمریکایی مالکیت باشگاه بزرگ ایتالیایی را در اختیار گرفت.
الیوت البته به خوبی باشگاه را اداره کرده و میلان را در وضعیت خوبی قرار داده که می‌تواند برای نخستین بار بعد از سال ۲۰۱۴ به لیگ قهرمانان اروپا صعود کند اما مسأله مالکیت در نوکمپ بسیار حساس‌تر و بحث‌برانگیز است.
بارسا در واقع توسط اعضا و نه کمپانی‌ها اداره می‌شود و نایب رئیس اقتصادی سابق باشگاه، خوردی مویکس با قدرت تکذیب کرده بود که وام گلدمن ساکس برای کاری غیر از بازسازی باشگاه مورد استفاده قرار
بگیرد.
حالا یک بدبینی گسترده شکل گرفته درباره این قرارداد احتمالی برای رسیدن به آسودگی موقت، که شاید به قیمت فروختن روح باشگاه تمام شود که می‌تواند اندوهی همیشگی و طولانی مدت را بر جای بگذارد.
برای مثال، وقتی رئیس نامطلوب سابق بارسلونا، بارتومئو، برای نخستین بار خبر وام گلدمن ساکس برای اسپای بارسا را منتشر کرد، تأکید داشت بر اینکه هیچ سود یا تضمین اقتصادی در این معامله وجود ندارد اما در ماه ژانویه، مویکس اعتراف کرد ضمانت‌هایی در این معامله گنجانده شده اما او هم تأکید داشت: «ساختار باشگاه در خطر نیست».
در حال حاضر هیچ کس دقیقاً مطمئن نیست باید کدام حرف‌ها را باور کند و برای همین است که حضور رایولا در بارسلونا با این همه شک و تردید مواجه می‌شود.
با توجه به وضعیت اقتصادی فعلی بارسا و مبلغ احتمالی انتقال هالند، اتفاق خاصی در بازار نقل و انتقالات رخ نمی‌دهد.
اگر باشگاه از همکاری یک منبع مالی فوق‌العاده، مطمئن نشود تا بدهی‌هایش را بپردازد و در تیم سرمایه‌گذاری کند، حتی نمی‌تواند به خریدن مهاجم بوروسیادورتموند فکر کند.
مشخص است که بارسلونا تا ۹ تیر به رسیدن پول از جایی نیاز دارد و این یعنی قرارداد سرمایه‌گذاری باید با گروهی مثل گلدمن ساکس صورت بگیرد؛ می‌توان گفت خبر مذاکره رایولا با لاپورتا یک شوی تبلیغاتی است.
این دو رابطه خیلی خوبی با هم دارند که به انتقال زلاتان ابراهیموویچ و مکسول به نوکمپ در سال ۲۰۰۹ بر می‌گردد و خبر ملاقات این دو در بارسلونا به نفع هر دو
است.
قطعاً دور اول تور رایولا در باشگاه‌های بزرگ اروپا نمی‌توانست برای این «ابر ایجنت» بهتر از این باشد، او توجه رسانه‌ها را به خود جلب کرد و حالا می‌تواند منتظر پیشنهادهای وسوسه‌انگیز و دعوای متقاضیان برای موکلش
باشد.
همچنین اینکه پدر هالند به کاتالونیا آمده باعث شده خیلی‌ها «اثرگذاری لاپورتا» را تحسین کنند. اعضای باشگاه از قول او برای اینکه لاماسیا، اساس پروژه جدیدش شود، به وجد آمده بودند اما تلاش برای مذاکره با یکی از بازیکنان بزرگ حاضر در بازار نقل و انتقالات محبوبیت رئیس جدید را بیشتر می‌کند.
اگرچه مذاکره لاپورتا با رایولا برای انتقال احتمالی هالند دروغ اول آوریل نبود اما هواداران ذوق‌زده باید مراقب آرزوهایشان
باشند.
مارک دویل
منبع: گل
